بگذارید بچه‌ها خاک بازی کنند!
بگذارید بچه‌ها خاک بازی کنند!
مجله علمی ایلیاد - حدود سه دهه پس از اینکه دانشمندان نظریه‌ی علم بهداشت را ابداع کردند تا نشان دهند که قرار گرفتن بیشتر در معرض میکرواُرگانیسم‌ها می‌تواند فوایدی برای بدن داشته باشد، گروهی بین‌المللی از زیست‌شناسان یک نوع چربی موجود در باکتری خاک را شناسایی کردند که ضدالتهاب است و شاید دلیل این واقعیت کشف‌شده در گذشته باشد. پروفسور «دیوید استراکان» برای اولین بار نظریه‌ی علم بهداشت را در سال ۱۹۸۹ پیشنهاد داد. این نظریه نشان می‌داد که در دنیای مدرن ما، عدم قرارگیری در معرض میکرواُرگانیسم‌ها در بچگی، باعث آسیب رسیدن به سیستم ایمنی بدن می‌شود و آلرژی و آسم را در پی دارد.
از آن زمان تا کنون محققین زیادی روی این نظریه کار کرده‌اند و نشان داده‌اند که قرار نگرفتن در معرض میکروب‌های ایجادکننده‌ی بیماری، نقش عمده‌ای در آسیب به سیستم ایمنی دارد؛ در واقع میکروب‌های مفیدی که در خاک وجود دارد، می‌تواند بر روی سلامت جسمی و روحی انسان تاثیر به‌سزایی داشته باشد. پروفسور «کریستوفر لووری» از دانشگاه کلرادو، می‌گوید: «ایده‌ی اصلی این است که انسان از زندگی در مزارع و طبیعت و شکار و کشاورزی به سمت شهرها کشیده شده است و در واقع تماس خود را با اُرگانیسم‌هایی که تنظیم‌کننده‌ی سیستم ایمنی هستند و التهاب‌های ناجور را متوقف می‌کنند از دست داده است. این کار باعث شده که ما در معرض خطر بیشتری از نظر بیماری‌های التهابی و اختلالات روانی مرتبط با استرس قرار بگیریم.»
در این مطالعه، پروفسور لووری و همکارانش یک چربی جدید به‌نام «هگزادسنوئیک اسید» را در «میکوباکتری واکائه» شناسایی و سنتز کرده‌اند. دانشمندان از روش توالی نسل آینده استفاده کرده و نحوه‌ی ارتباط این مولکول با سلول‌های ایمنی را مطالعه کرده‌اند. آن‌ها دریافتند که درون سلول‌ها، چربی مانند یک کلید برای قفل مخصوص یک گیرنده عمل می‌کند و از ایجاد التهاب در میزبان جلوگیری می‌کند.
آن‌ها همچنین دریافتند که وقتی سلول‌ها در گذشته با چربی آشنا شده باشند، در مقابل التهاب مقاومت بیشتری دارند. پروفسور لووری در این‌باره می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد این باکتری‌ها که ما با وجود آن‌ها تکامل یافته‌ایم، دارای برنامه‌هایی برای میزبان خود هستند. وقتی که توسط سلول‌های ایمنی جذب می‌شوند، این چربی‌ها را آزاد می‌کنند و این چربی‌ها با گیرنده‌ها جفت شده و توالی التهاب را متوقف می‌کند. این یک مرحله‌ی بزرگ رو به جلو برای ما است؛ زیرا یک ترکیب فعال باکتریایی و گیرنده را شناسایی کرده‌ایم.»
نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Psychopharmacology چاپ شده است.