جهان ما چگونه آغاز شده است؟

شواهدی از کشف ستاره‌های اولیه
شواهدی از کشف ستاره‌های اولیه
مجله علمی ایلیاد - ستاره‌ی «SMSS J160540.18-144323.1» در هاله‌ی نورانی کهکشان راه‌شیری قرار دارد و از لحاظ موجودیِ فلز، بسیار فقیر است. این ستاره در طرف دیگر کهکشان و جایی که حدود ۳۵،۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد قرار داشته و بر اساس مطالعات انجام شده، کمترین میزان آهن را دارد. اعتقاد دانشمندان بر این است که ستاره‌های اولیه‌ای که در جهان شکل گرفته‌اند، فقط از هیدروژن و هلیوم به همراه مقادیر بسیار کمی لیتیوم تشکیل شده‌اند. این عناصر دقیقاً پس از انفجار بزرگ ساخته شده‌اند، ولی بقیه‌ی عناصر سنگین‌تر در نتیجه‌ی گرما و فشار ناشی از انفجار ابرنواخترها بوجود آمده‌اند.

بنابراین می‌توان گفت ستاره‌هایی مانند خورشید که غنی از عناصر سنگین هستند، حاوی موادی هستند که از نسل‌های مختلفی از انفجار ستاره‌ها به عنوان ابرنواختر آمده‌اند. از آنجا که هیچکدام از ستاره‌های اولیه تا کنون یافت نشده‌اند، مشخصات آن‌ها همگی به صورت فرضیه باقی مانده است. دانشمندان اعتقاد دارند که این ستاره‌ها باید بسیار غول‌پیکر باشند؛ شاید صدها برابر خورشید. انفجار این ستاره‌ها احتمالاً بسیار پُرانرژی است که نمی‌توان به آن ابرنواختر گفت، بلکه باید واژه‌ی هایپرنواختر را برای آن ساخت.

اگرچه ستاره‌ی SMSS J160540.18-144323.1 از ستاره‌های اولیه نیست، ولی کشف آن می‌تواند شواهدی درباره‌ی ستاره‌های اولیه ارائه کند. دکتر «توماس نوردلاندر» از دانشگاه ملی استرالیا به همراه همکارانش توانستند این ستاره را مکان‌یابی کنند. آنالیزهای طیف‌سنجی نشان می‌دهد که موجودی آهن در این ستاره در حد یک واحد در ۵۰ میلیارد قسمت است. دکتر نوردلاندر می‌گوید: «این مانند یک قطره‌ی آب در استخر شنای بازی‌های المپیک است. این ستاره به شدت ضعیف است. به نظر می‌رسد فقط چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته باشد، ولی سطح آهن در آن ۱.۵ میلیون برابر از خورشید کمتر است.» دکتر نوردلاندر و همکارانش اینگونه نظریه‌پردازی می‌کنند که شاید این ستاره پس از انفجار یکی از ستاره‌های اولیه شکل گرفته باشد.

طبق این نظریه، ستاره‌ی منفجر شده فقط ۱۰ برابر خورشید جرم داشته است و هنگام انفجار اکثر عناصر سنگین موجود در آن درون ستاره‌ی نورترونی به جا مانده از آن باقی مانده‌اند. بنابراین مقدار بسیار کمی آهن برای ستاره‌ی نسل دوم حفظ شده است. پروفسور «مارتین اسپلوند» می‌گوید: «به نظر نمی‌رسد هیچکدام از ستاره‌های اولیه تا امروز زنده مانده باشند. خبر خوب اینکه ما می‌توانیم ستاره‌های اولیه را از روی بچه‌های آن‌ها مطالعه کنیم.»

نتایج این یافته‌ها در مجله‌ی Monthly Notices of the Royal Astronomical Society چاپ شده است.
مترجمامید محمدی - مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟ ● آیا بر روی مریخ نیز رعد و برق رخ می‌دهد؟● چند نوع منظومه در کیهان وجود دارد؟● منشاء اَبَرسیاه‌چاله‌های نخستین چه بوده است؟● آیا احتمال انفجار دوباره‌ی جهان وجود دارد؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● منشاء رود نیل کجاست؟