آیا ریاضی برای همه زیبا است؟
آیا ریاضی برای همه زیبا است؟
مجله علمی ایلیاد - بر اساس یک مجموعه از آزمایش‌ها توسط محققین دانشگاه‌های ییل و بث، افراد معمولی می‌توانند زیبایی‌های موجود در ریاضیات پیچیده را مانند نت‌های یک پیانو لمس کنند. «استفان استینربرگر» ریاضیدان دانشگاه ییل و «ساموئل جانسون» روانشناس دانشگاه بث، مدت‌ها است که بر روی تشابه ریاضی و موسیقی تاکید کرده‌اند.
دانشمندان تلاش دارند تا هنر را به ریاضیات اضافه کنند تا ببینند آیا حس زیبایی‌شناسی مردم تحریک می‌شود یا خیر؟ آن‌ها برای این کار یک آزمایش طراحی کرده‌اند. آزمایشی که برای ریاضیات طراحی کرده‌اند همان کاری است که برای هنر و موسیقی انجام می‌دهند. آن‌ها ۴ معادله‌ی ریاضیاتی، ۴ نقاشی از منظره و ۴ قطعه‌ی پیانو را انتخاب کردند. هیچکدام از شرکت‌کنندگان در این آزمایش ریاضیدان نبودند.
اولین کاری که شرکت‌کنندگان باید می‌کردند این بود که معادلات ریاضیاتی را بر اساس شباهت‌های زیبایی شناختی به نقاشی‌ها ربط می‌دادند. گروه دیگری از شرکت‌کنندگان باید این معادلات را به قطعات موسیقی ربط می‌دادند و در نهایت گروه سوم باید معادلات ریاضیاتی و قطعات هنری را بر اساس ۹ معیار از جمله جدیت، عمومیت، نوآوری، وضوح، سادگی، پیچیده بودن و ... دسته‌بندی می‌کردند.
افرادی که در گروه سوم قرار گرفته بودند در مورد بسیاری از خصوصیات معادلات ریاضی و نقاشی‌ها توافق داشتند. نکته‌ی جالب ماجرا اینجا بود که معیارهای استفاده شده برای معادلات و نقاشی‌ها، با شباهت‌های ذکر شده توسط گروه اول شرکت‌کنندگان همخوانی داشت. این یافته‌ها نشان می‌دهد که شباهت‌های مشاهده شده بین قطعات هنری و فرمول‌های ریاضی اتفاقی نیست و حتماً شباهت‌هایی وجود دارد. این شباهت بین ریاضیات و نقاشی بسیار زیاد است، ولی بین ریاضیات و موسیقی نیز قابل توجه است.
دکتر جانسون می‌گوید: «عوام مردم در مورد زیبایی‌های ریاضیات همان نظری را دارند که درباره‌ی زیبایی‌های هنر دارند. به عبارت دیگر بین اینکه یک چیز زیبا باشد بدون توجه به نوع، همخوانی‌های زیادی وجود دارد.» به هر حال، این نتایج را نمی‌توان برای قطعات موسیقی ساخته شده با دیگر آلات موسیقایی تایید کرد. دکتر استینربرگر می‌گوید: «من مایل هستم که این مطالعه مجدداً با قطعات دیگری از موسیقی، دیگر معادلات ریاضیاتی و نقاشی‌های دیگری انجام شود و نتایج آن با مطالعه‌ی ما مقایسه گردد.»
نتایج این یافته‌ها در مجله‌ی Cognition چاپ شده است.