حبابی کیهانی که زایشگاه ستاره‌هاست
حبابی کیهانی که زایشگاه ستاره‌هاست
مجله علمی ایلیاد - این تصویر از یک ناحیه‌ی حبابی که به نظر می‌رسد محل تشکیل ستاره‌ها باشد گرفته شده است. شکل‌گیری ستاره‌ها در ابرهایی از گاز و گردوغبار که در توده‌ها و رشته‌های درونی کهکشان‌ها وجود دارند رخ می‌دهد. وقتی یک ستاره‌ی جوان عظیم متولد می‌شود، بادهای قدرتمند آن ابرهای اطراف را متاثر می‌کنند و حباب تولید می‌کنند.
تلسکوپ فضایی اسپیتزر که یک تلسکوپ مادون قرمز است، توانسته است یکی از نواحی شکل‌گیری ستاره‌ها را در صورت فلکی عقاب رصد کند. دانشمندان و ستاره‌شناسان ۳۰ حباب را درون یک سحابی در این صورت فلکی مشاهده کرده‌اند که عرض هر کدام از این حباب‌ها بین ۱۰ تا ۳۰ سال نوری است.
تخمین اندازه‌ی واقعی این حباب‌ها سخت است، زیرا نمی‌توان با دقت فاصله‌ی آن‌ها را تشخیص داد. بنابراین ستاره‌شناسان از خصوصیات حباب‌های شناخته شده استفاده کرده‌اند تا خصوصیات این حباب‌ها را پیدا کنند. هر کدام از این حباب‌ها شامل صدها و یا هزاران ستاره هستند که با نور مادون قرمز می‌توان تعداد آن‌ها را محاسبه کرد. گردوغبار موجود در ابرها معمولاً جلوی حرکت نورهای مرئی را می‌گیرند، ولی نور مادون قرمز از بین آن‌ها عبور می‌کند. رنگ‌های مختلفی که در تصویر مشاهده می‌شود نشان دهنده‌ی نورهای مادون قرمز با طول موج‌های مختلف است که هر کدام مشخصه خاصی را به نمایش می‌گذارند. اگرچه در این تصویر حباب‌ها بیشتر به چشم می‌آیند، ولی در این تصویر کمان‌ها و قوس‌هایی نیز مشاهده می‌شوند. این کمان‌های حاوی گازهای گرم است که در اثر بادهای ناشی از ستاره‌های جوان ایجاد شده‌اند. در این تصویر، ستاره‌های پس‌زمینه به رنگ آبی نشان داده شده‌اند و ناحیه‌ی گسترده‌ای شامل گردوغبار و مولکول‌های آلی نیز به رنگ سبز می‌درخشند.
این تصویر زیبا از سحابی فوق، تنها بخشی از هنر فضاپیمای اسپیتزر است و تصویری از تعداد کوچکی از حباب‌های شناخته شده برای انسان است. همکاری مشترکی به نام پروژه‌ی کهکشان راه‌شیری تشکیل شده تا این حباب‌ها را شناسایی کنند. طی آخرین اطلاعاتی که در مجله‌ی Monthly Astronomical society منتشر شده است، دانشمندان ۲،۶۰۰ حباب و ۵۹۹ کمان را شناسایی کرده‌اند.
اسپیتزر در سال ۲۰۰۳ ماموریت خود را آغاز کرده است. متاسفانه ماموریت ۱۶ ساله‌ی آن رو به پایان است. این فضاپیما تا اتمام باتری‌ها خود تنها می‌تواند دو و نیم ساعت در روز فعالیت کند و ناسا تصمیم گرفته است که در ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ آن‌را بازنشسته کند.