اگرچه این کاهش شنوایی در افراد مسن مرسوم است، ولی دلایل آن تا کنون کمتر شناخته شده بود. تنها راه درمان این ناتوانی استفاده از سمعک است که این کار نیز کار راحتی نیست.
پروفسور «فرانسیس ویلیامز» از نویسندگان مقالهای که این تیم تحقیقاتی در مجلهی American Journal of Human Genetics منتشر کردهاند، میگوید: «ما میدانیم که ژنهای زیادی در کاهش شنوایی در اثر پیری نقش دارند. در این مطالعه تعدادی از ژنهای شناخته شده که دلیل ناشنوایی کودکان هستند، مجدداً شناسایی شدند و در کنار آنها چندین ژن جدید نیز که راههای جدیدی به سمت شنوایی باز میکنند نیز شناسایی شدهاند.»
در این مطالعه پروفسور ویلیامز و همکارانش دادههای ژنتیکی ۲۵۰،۰۰۰ شرکتکننده از بانک زیستی بریتانیا را آنالیز کردهاند. این دادهها مربوط به افراد ۴۰ تا ۶۹ ساله بوده است. با استفاده از این دادهها، دانشمندان ژنهای موثر در کاهش شنوایی که در مجموع تعداد آنها ۴۴ عدد بوده است را شناسایی کردهاند.
دکتر «سالی داوسون» از کالج دانشگاهی لندن، میگوید: «قبل از مطالعهی ما تنها ۵ ژن شناسایی شده بودند، ولی مطالعهی ما توانست نشانگرهای ژنتیکی مستقل متعددی را برای کاهش شنوایی شناسایی کند. ما امید داریم که این مطالعه به کمک تحقیقات آینده بیاید تا شاید بتوانیم درمانهای جدیدی برای میلیونها نفر که از کاهش شنوایی در اثر پیری رنج میبرند پیدا کنیم.»
محققین برنامه دارند تاثیر هر کدام از ژنها را نیز پیدا کنند و به این ترتیب فرصتهای توسعهی درمانهای جدید را بهبود بخشند.