ستارهشناسان بر این باور هستند که کهکشانهای بزرگی مانند کهکشان راهشیری از طریق بلعیدن کهکشانهای کوتوله رشد میکنند. گازها و کهکشانهای کوتولهی آزاد موجود در پهنهی آسمان توسط نیروی گرانش ناشی از مواد تاریک جذب شده و به آرامی به سمت مکانهایی که مواد تاریک تجمع دارند، میروند و درون کهکشانهای بزرگ غرق میشوند. وقتی که کهکشانهای کوتوله توسط گرانش موجود کشیده میشوند از هم پاشیده میشوند و رگههایی از ستارهها و خوشههای ستارهای فشرده از خود بر جای میگذارند.
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |