سرگردانی اجرامی عجیب در کهکشان
سرگردانی اجرامی عجیب در کهکشان
مجله علمی ایلیاد - تیمی از ستاره‌شناسان دانشگاه اوکلاهاما توانسته‌اند تعدادی جرم با اندازه‌های مشابه سیارات را کشف کنند که آزادانه در دو سیستم کهکشانی در حال پرسه زدن هستند. این موارد در سیستم‌های کهکشانی Q J0158-4325 و SDSS J1004+4112 کشف شده‌اند و پس از کهکشان راه‌شیری در واقع دومین و سومین موارد این‌چنینی هستند که مشاهده می‌شوند.
کهکشان Q J0158-4325 در واقع یک سیستم لنزی است که در آن یک کوازار در فاصله‌ی ۸.۸ میلیارد سال نوری توسط یک کهکشان در فاصله‌ی ۳.۶ میلیارد سال نوری لنز گرانشی تشکیل می‌دهد. سیستم لنزی SDSS J1004+4112 نیز از یک خوشه‌ی کهکشانی عظیم در فاصله‌ی ۶.۳ میلیارد سال نوری و یک کوازار در فاصله‌ی ۹.۹ میلیارد سال نوری تشکیل شده است.
دکتر «ژینیو دای» از دانشگاه اوکلاهاما به همراه همکارانش رصدهای یک دهه از این سیستم‌ها توسط رصدخانه‌ی چاندرای ناسا را آنالیز کرده‌اند. شواهد مربوط به اجرام دارای جرم سیاره‌ای، توسط این ستاره‌شناسان جمع‌آوری شده است. اجرام دارای جرم سیاره‌ای، اجرامی هستند که جرمی بین جرم ماه تا جرم سیاره‌ی مشتری دارند.
ستاره‌شناسان این پروژه می‌گویند: «این اجرام رها یا سیاره‌های شناور در کهکشان‌ها هستند و یا سیاه‌چاله‌های نخستین هستند. سیاره‌های شناور در این سیستم‌ها در زمان شکل‌گیری سیاره‌های بزرگ‌تر و ستاره‌ها به فضای اطراف پرتاب شده‌اند. سیاه‌چاله‌های نخستین نیز احتمالاً به دلیل نوسانات کوانتومی در فازهای نخستین کیهان ایجاد شده‌اند.»
«سالونی باتیانی» به‌عنوان دانشجوی دکتری دانشگاه اوکلاهاما و محقق این پروژه، می‌گوید: «ما در مورد کشف این اجرام در دو سیستم جدید بسیار هیجان‌زده هستیم. ما می‌توانیم به صورت مداوم سیگنال‌ها را از اجرام دارای جرم سیاره‌ای در کهکشان‌های دوردست دریافت کنیم. با این کار در واقع دریچه‌ای جدید رو به علم نجوم باز شده است.»
محققین همچنین دریافته‌اند که اجرام یافت‌شده در دو سیستم کهکشانی تقریباً ۰.۰۳ و ۰.۰۱ جرم کل سیستم خود را در بر می‌گیرند. دکتر دای می‌گوید: «کشف این اجرام، چه سیاره‌های شناور باشند و چه سیاه‌چاله‌های نخستین، برای مدل‌سازی شکل‌گیری سیاره‌ها و ستاره‌ها در دنیای نخستین اهمیت بالایی دارد. این یافته‌ها اهمیت بالایی دارند؛ زیرا ثابت می‌کنند که وجود این نوع اجرام در همه‌ی کهکشان‌های دیگر نیز امکان‌پذیر است.»
نتایج کشفیات این محققین در مجله‌ی Astrophysical Journal منتشر شده است.