این عمل در گذشته توسط متخصصین استرالیایی و بریتانیایی انجام شده بود و متخصصین آمریکایی هیجان زده بودند که بتوانند با این کار به بیمارانی که در نوبت پیوند قلب هستند، کمک کنند.
متخصصین دانشگاه دوک این عمل را برای اولین بار در آمریکا انجام دادند. معمولاً زمانی که شخصی دچار مرگ مغزی میشود، پزشکان توسط دستگاه، قلب و دیگر اندام حیاتی وی را زنده نگه میدارند تا بتوانند آنها را به بیماران نیازمند پیوند بزنند. زمانی که قلب بایستد فرآیند خونرسانی به بدن متوقف میشود و با نرسیدن خون و اکسیژن به اندامها، سلولها میمیرند و امکان پیوند آنها وجود ندارد. روش مورد استفاده برای بازگرداندن قلب متوقف شده «پرفیوژن گرم» نامیده میشود. در این روش قلب به دستهای از لولهها متصل میشود تا خون، اکسیژن و الکترولیتهای عادی در دمای بدن به آن رسانده شود. در این حالت ماهیچههای قلب مجدداً شروع به کار میکنند و تا حدود ۱۰ ساعت قابلیت پیوند قلب وجود دارد.
مطالعات گذشته نشان داده است که نتیجهی پیوند قلب با استفاده از این روش مشابه زمانی است که از قلب یک بیمار مرگ مغزی استفاده شده باشد. اولین پیوند قلب انسانی در سال ۱۹۶۷ از بیماری که قلب وی متوقف شده بود، به بیمار دیگر اهدا شد؛ ولی هر دوی بیماران در کنار یکدیگر بودند و امکان انتقال سریع و پیوند قلب ممکن شد. روش مدرن پیوند قلب فرد مُرده، برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ در بیمارستان سلطنتی کمبریج بریتانیا انجام شده است.
«جیکوب شرودر» بهعنوان رئیس پروژهی پیوند قلب در مرکز درمانی دانشگاه دوک، میگوید: «بریتانیا و استرالیا راه را برای انجام این نوع عملها هموار کردند. ما انتظار داریم با این کار ۳۰ درصد اهداکنندگان قلب بیشتر شود.»
روش پرفیوژن گرم در بسیاری از کشورهای اروپایی برای نگه داشتن و پیوند اندامهای دیگری مانند کلیه، کبد و ریه نیز انجام میشود.