کشف راهی جدید برای افزایش طول عمر
کشف راهی جدید برای افزایش طول عمر
مجله علمی ایلیاد - دانشمندان راهی پیدا کرده‌اند که به کمک آن می‌توان طول عمر «کرم سی-الگانس» را پنج برابر کرد. اگر بتوان از این روش برای افزایش طول عمر انسان استفاده کرد، هر نفر بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال عمر می‌کند. دانشمندان موسسه‌ی تحقیقاتی باک کالیفرنیا با همکاری دانشمندان آزمایشگاه زیست‌شناسی MDI و دانشمندان دانشگاه نانجینگ چین، به این کشف مهم دست یافته‌اند.
کرم سی-الگانس یک مدل عمومی برای تحقیقات مربوط به پیری است. این کرم ژن‌های مشابه زیادی با انسان دارد و طول عمر آن در حد سه تا چهار هفته است و به دانشمندان اجازه می‌دهد تا به سرعت تاثیر مداخلات ژنتیکی خود را بر روی طول عمر این جاندار ارزیابی کنند.
تحقیقات جدید دانشمندان بر اساس کشف دو راه عمده‌ی قبلی برای افزایش طول عمر سی-الگانس بنا نهاده شده است. این راه‌ها در حقیقت طی سال‌های متمادی تکامل یافته و به انسان رسیده‌اند و به همین خاطر تحقیقات متعددی روی آن‌ها انجام شده است. در حال حاضر داروهایی تحت توسعه هستند که احتمالاً می‌توانند تعداد سال‌های زندگی سالم انسان را افزایش دهند. کشف اثرات هم‌افزا می‌تواند درها را به روی درمان‌های ضدپیری موثرتر از گذشته باز کند.
در این تحقیق جدید از جهش دوگانه استفاده شده است و مسیرهای سیگنال‌دهی انسولین «IIS» و «TOR» از طریق ژنتیکی دچار تغییر می‌شوند. از آنجا که تغییر مسیر IIS منجر به تغییر ۱۰۰ درصدی و تغییر مسیر TOR منجر به تغییر ۳۰ درصدی در میزان طول عمر می‌شود، تصورات بر این است مجموع آن‌ها باعث تغییر ۱۳۰ درصدی طول عمر خواهد شد، ولی در واقعیت این تغییرات منجر به افزایش طول عمر تا ۵۰۰ درصد خواهند شد.
«هرمان هالر» به‌عنوان رئیس آزمایشگاه MDI، می‌گوید: «اگرچه مسیرهای سلولی مرتبط با پیری در سی-الگانس کشف شده‌اند، ولی هنوز نحوه‌ی برهمکنش این مسیرها با یکدیگر ناشناخته است. اگر بتوانیم نحوه‌ی این برهمکنش را شناسایی کنیم، راه برای درمان‌های مرتبط با افزایش طول عمر هموار می‌شود.»
دانشمندان می‌گویند که برای توسعه‌ی درمان‌های موثر ضدپیری باید به شبکه‌ی افزایش دهنده‌ی طول عمر توجه کرد و نمی‌توان تنها مسیرهای منفرد را مدنظر قرار داد. به این ترتیب برای افزایش طول عمر سالم باید درمان‌های ترکیبی را در نظر گرفت که در هر بخش یک مسیر خاص مورد هدف قرار می‌گیرند.
این مطالعه نشان داده است که چرا نمی‌توان یک ژن خاص را مسئول داشتن طول عمرهای خارق‌العاده‌ی افراد در جهان دانست. این افراد بیماری‌های مرتبط با پیری را تا زمان کوتاهی قبل از مرگ درک نمی‌کنند.