در گذشته هر سال ۳۷۲ روز بوده است

مجله علمی ایلیاد - سرعت گردش زمین در عصر دایناسورها سریع‌تر از سرعت امروزی آن بوده است. دانشمندان با مطالعه‌ی یک فسیل حلزون باقی‌مانده از عصر کرتاسه، به این نتیجه رسیده‌اند. این نتیجه به این معنی است که طول هر روز در آن زمان، به‌جای ۲۴ ساعت، ۲۳ ساعت و نیم بوده است. نتایج این مطالعه در مجله‌ی Paleoceanography and Paleoclimatology منتشر شده است. در این مطالعه دانشمندان با استفاده از لیزر، نمونه‌های پوسته‌ی حلزون را بررسی کرده‌اند و حلقه‌های رشد آن‌را شمارش کرده‌اند. استفاده از لیزر نتایج دقیق‌تری به نسبت استفاده از میکروسکوپ ارائه می‌دهد.

شمارش حلقه‌های پوسته‌ی حلزون به دانشمندان اجازه داده است تا تعداد روزهای سال و تعداد ساعت‌های هر روز را در ۷۰ میلیون سال پیش محاسبه کنند. این اندازه‌گیری، مدل‌هایی از نحوه‌ی شکل‌گیری ماه و میزان نزدیکی آن به زمین در ۴.۵ میلیارد سال پیش ارائه می‌دهد و به این ترتیب، وضعیت گرانشی بین زمین و ماه در آن زمان را قابل محاسبه می‌کند.

کیفیت بالای اندازه‌گیری‌های انجام شده در این مطالعه، منجر به کشف جزئیات بی‌سابقه‌ای در مورد نحوه‌ی زندگی حیوانات و شرایط آب‌های محل زندگی حیوانات ارائه کرده است. «نیلز وینتر» از دانشگاه بروکسل، به‌عنوان سرپرست این تحقیق، می‌گوید: «ما از روزهای ۷۰ میلیون سال پیش در هر روز چهار یا پنج داده به‌دست آورده‌ایم که این موضوع کاملاً بی‌سابقه است.»

بازسازی وضعیت اقلیمیِ صدها هزار سال پیش، می‌تواند نحوه‌ی بروز تغییرات اقلیمی را روشن‌تر کند. این داده‌ها باعث بهتر شدن مدل‌های آب و هوایی دانشمندان نیز می‌شود. آنالیز شیمیایی پوسته‌ی حلزون نشان دهنده‌ی وضعیت دمایی اقیانوس‌های آن دوران است. این آنالیز نشان می‌دهد که دمای اقیانوس‌ها در عصر کرتاسه، گرم‌تر از چیزی بوده که تا کنون پیش‌بینی شده است و به ۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد در تابستان و ۳۰ درجه‌ی سانتی‌گراد در زمستان می‌رسیده است.

دانشمندان قبل از این نیز می‌دانستند که روزها در زمان‌های گذشته کوتاه‌تر بوده‌اند، ولی در این تحقیق دانشمندان با شمارش دقیق لایه‌های روزانه در پوسته‌ی حلزون به این نتیجه رسیده‌اند که در زمان کرتاسه، هر سال ۳۷۲ روز بوده است. این اطلاعات جدید می‌تواند کاربردهای زیادی در مدلسازی تکامل جفت زمین و ماه داشته باشد.

مسافت طی شده برای گذشت هر سال همیشه یک مقدار ثابت بوده است، زیرا مدار زمین به دور خورشید تغییر نکرده است، ولی تعداد روزهای هر سال همیشه تا حدودی متغیر بوده است. طول هر روز در طول زمان با افزایش مَدهای اقیانوس‌ها که به واسطه‌ی گرانش ماه به‌وجود می‌آیند، افزایش پیدا کرده است. مَد اقیانوس‌ها باعث شتاب گرفتن ماه در مدارش می‌شود و به همین دلیل سرعت گردش زمین به دور خودش کاهش می‌یابد. ماه در هر سال ۳.۸۲ سانتی‌متر از زمین فاصله می‌گیرد. محققین امیدوارند با بررسی فسیل‌های قدیمی‌تر بتوانند اطلاعات جالبی از دوران‌های قدیمی‌تر زمین کسب کنند.