کشف هنرنمایی ۲۲،۵۰۰ ساله با استخوان ماموت
کشف هنرنمایی ۲۲،۵۰۰ ساله با استخوان ماموت
مجله علمی ایلیاد - تیمی بین‌المللی از باستان‌شناسان به سرپرستی دانشگاه اگزتر، توانسته‌اند بقایای استخوانی ماموت‌ها را در سایت کاستنکی در شرق اروپا کشف کنند. این استخوان‌ها که به شکل یک دایره‌ی بزرگ پیدا شده‌اند، با دست‌سازه‌های عصر پارینه سنگی ارتباط دارند و عمر آن‌ها به بیش از ۲۲،۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد. حدود ۷۰ مورد از این ساختارها در اوکراین و شرق اروپا کشف شده‌اند.
این نوع کشفیات معمولاً دارای یک حلقه‌ی درونی از استخوان ماموت هستند که چندین متر قطر دارد. در اطراف این حلقه، چاله‌های بزرگی وجود دارد که احتمالاً محل ذخیره‌ی غذا بوده است. شاید از این چاله‌ها برای نگهداری مواد مورد نیاز برای ساختن این ساختارهای استخوانی استفاده می‌شده است.
سایت کاستنکی ۱۱، در کنار رودخانه‌ی دن در نزدیکی شهر وارونژ روسیه قرار دارد و بیشترین ساختارهای ساخته شده از استخوان ماموت در این سایت پیدا شده است. این سایت به نام «آنوساوکا ۲» نیز شناخته می‌شود و توسط تیمی از باستان‌شناسان شوروی در سال ۱۹۵۱ کشف شده است. در طول حفاری‌های انجام شده در دهه‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ دو مورد دیگر از این ساختارها کشف شده بود.
دکتر «الکساندر پرایور» از دانشگاه اگزتر، می‌گوید: «سایت کاستنکی ۱۱ یکی از بهترین نمونه‌های نادر از زندگی در دوران پارینه سنگی در این مکان خشن را ارائه داده است. چه چیزی این شکارچیان جمع‌کننده را به این منطقه کشیده است؟ یکی از پاسخ‌ها می‌تواند ماموت‌ها باشد که انسان‌ها را برای شکار به این منطقه کشیده است. این منطقه دارای بهارهای طبیعی است و آب در زمستان‌های آن به صورت یخ زده است و بهار را از نظر وجود مقادیر بالای آب تامین می‌کند. این یافته‌ها نور جدیدی بر هدف وجودی این سایت مرموز می‌تاباند. باستان‌شناسی اطلاعات جدیدی درباره‌ی اجداد انسان‌ها در این منطقه‌ی سرد به ما می‌دهد. در همین عرض جغرافیایی، در بقیه‌ی جاهای اروپا کسی زندگی نمی‌کرده است.»
این ساختار استخوانی در سال ۲۰۱۴ کشف شده است و حفاری‌هایی که در سال‌های بعد انجام شده، یک ساختار حلقه‌ای به همراه سه چاله‌ی بزرگ را نمایان کرده است. این ساختار استخوانی، حدود ۲۲،۵۰۰ سال عمر دارد و قطر آن به ۱۲ متر می‌رسد. در بین استخوان‌هایی که این حلقه را تشکیل داده‌اند، ۵۱ استخوان فک پایینی ماموت و ۶۴ جمجمه‌ی ماموت و تعداد کمی جمجمه‌ی اسب، روباه، گرگ و خرس نیز وجود دارد. در این ساختار، بقایایی نیز از اجسام چوبی و گیاهی پیدا شده است.
این ساختار نشان می‌دهد که انسان‌ها در آن دوره از سوزاندن چوب و استخوان به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کرده‌اند و ساکنین این منطقه می‌دانسته‌اند در عصر یخبندان آنجا چگونه گیاه‌هان خوراکی را پیدا کنند. در این ساختار می‌توان ۳۰۰ تکه سنگ کوچک نیز پیدا کرد. برخی از اجسامی که در این ساختار پیدا شده‌اند، به نحوی تیز شده‌اند که بتوان از آن به عنوان ابزار استفاده کرد.
نتایج یافته‌های این محققین در مجله‌ی Antiquity منتشر شده است.