قسمتهای مختلف آتشفشان

مجاری ایست که گدازه از آن عبور کرده و به سطح زمین می‌رسد و رابطی بین مخزن ماگما و سطح زمین می‌باشد. گاهی دودکش با مواد مذاب پر می‌شود. دودکش ممکن است ساده باشد و از مجاری متعددی تشکیل شده باشد که مجاری اصلی را دودکش اصلی و و انشعبات دیگر آن را دودکش‌های فرعی می‌نامند.

انتهای دودکش یعنی در جایی که گدازه به سطح زمین می‌رسد دهانه نامیده می‌شود. اگر دودکش‌های فرعی داشته باشیم دهانه‌های فرعی هم به وجود می‌آیند. معمولاً در محل دهانه چاله‌ای به نام کراتر به وجود می‌آید که ممکن است کراتر کامل یا ناقص باشد.

 

بعد از بیرون ریختن گدازه‌ از دهانه آتشفشان با سرد شدن گدازه‌ها مخروط به وجود می‌آید. قطر مخروط‌ها مختلف هستند برخی ممکن است بسیار وسیع باشند. (نوع کالدرا)

گاهی گدازه درون دودکش را پر می‌کند بر اثر فشار گازهای درون ماگمای زیرین مواد مذاب سرد شده درون دودکش را بالا آورده و شکلی به صورت سوزن یا گنبد را پدید می‌آورد. (نوع پله)

 

جنس این مخروط از گدازه که ‌ بسیار سیال می‌باشد، است و دامنه‌ای با شیب ملایم دارد.

جنس آنها از طبقات متناوب گدازه و مواد آذرآواری می‌باشد. اگر مواد خروجی آتشفشان فقط مواد آذرآوری باشد تشکیل مخروط نمی‌دهد.