سکونت همزمان سه گونه‌ی مختلف انسانی در یک منطقه
سکونت همزمان سه گونه‌ی مختلف انسانی در یک منطقه
مجله علمی ایلیاد - تیمی بین‌المللی شامل محققین دانشگاه آریزونا توانسته‌اند قدیمی‌ترین جمجمه‌ی شناخته شده از هوموارکتوس‌ها را کشف کنند. هوموارکتوس‌ها اولین اجداد ما هستند که آناتومی و رفتارهای آن‌ها مانند انسان‌ها کنونی بوده است. حفاری‌های طاقت‌فرسا در سایت دریمولن در ۴۰ کیلومتری ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی، منتج به کشف چندین فسیل جدید و مهم شده است. این جمجمه‌ی کشف شده متعلق به یک هوموارکتوس بوده و تاریخ آن به دو میلیون سال پیش برمی‌گردد.
نتایج این کشفیات توسط ۳۰ دانشمند از پنج کشور طی مقاله‌ای در مجله‌ی Science منتشر شده است. در این مقاله به‌جز جمجمه‌ی هوموارکتوس، دیگر فسیل‌های یافته شده نیز شرح داده شده‌اند. تاریخ‌سنجی فسیل‌های دریمولن نشان می‌دهد که سن جمجمه‌ی جدید حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار سال بیشتر از دیگر فسیل‌های کشف شده از هوموارکتوس‌ها است و می‌توان آن‌را قدیمی‌ترین فسیل از این گونه به‌حساب آرود. جمجمه‌ی کشف شده در واقع در نتیجه‌ی کنار هم قرار دادن ۱۵۰ تکه‌ی مجزا ساخته شده است و به‌نظر می‌رسد صاحب آن بین سه تا شش سال سن داشته است و دانشمندان به کمک آن می‌توانند به کودکی اجداد انسان‌ها نگاه دقیق‌تری داشته باشند.
فسیل‌های دیگری که از سایت دریمولن استخراج شده‌اند به گونه‌های دیگری تعلق دارند. یکی دیگر از فسیل‌ها متعلق به پارانتروپوس روبوستوس است و سومین فسیل متفاوت نیز متعلق به یک استرالوپیتکوس سدیبا است که تاریخ آن نیز به دو میلیون سال پیش می‌رسد. «اندی هریس» از دانشگاه لاتروب استرالیا، به‌عنوان محقق اصلی این مطالعه، می‌گوید: «برخلاف امروزه که فقط ما تنها گونه‌ی انسانی روی زمین هستیم، دو میلیون سال پیش اجداد ما تنها گونه‌ی روی زمین نبوده‌اند.»
در این سایت بقایای تعداد زیادی نوزاد و نوجوان دیگر نیز کشف شده است که دانشمندان در حال آنالیز آن‌ها هستند. «گری شوارتز» از موسسه‌ی ASU، می‌گوید: «چیزی که برای ما جالب بوده، این است که در این بازه‌ی زمانی کوتاه حدود ۲ میلیون سال پیش، سه گونه از اجداد انسان‌ها همزمان در یک منطقه سکونت داشته‌اند. ما هنوز نمی‌دانیم که آیا این گونه‌ها مستقیماً با هم در ارتباط بوده‌اند یا خیر؟ ولی اگر اینچنین باشد، می‌توان تئوری‌های زیادی بر پایه‌ی آن مطرح کرد.»
دانشمندان می‌گویند که بقایای کشف شده در سایت دریمولن می‌توانند به پاسخ بسیاری از سوالات مطرح در زمینه‌ی تکامل انسان‌ها کمک کنند. به‌عنوان مثال، آن‌ها می‌گویند که با کشفیات این سایت اکنون حدس می‌زنند که تغییر سکونت‌گاه، منابع و سازگاری‌های زیستی هوموارکتوس‌ها احتمالاً در انقراض گونه‌ی استرالوپیتکوس سدیبا در آفریقا نقش داشته است.
یافتن بقایای قدیمی‌ترین هوموارکتوس برای آفریقای جنوبی یک میراث ارزشمند محسوب می‌شود. حفاری‌ها در این منطقه ادامه خواهند یافت تا شاید بتوان فسیل‌های قدیمی‌تری را نیز کشف کرد.