نیروی آبی ـ نیروی حاصل از آب در حال حرکت

از منابع انرژی تجدیدپذیر، غالباً از نیروی آبی استفاده می‌شود.  نیروی آبی یکی از قدیمیترین منابع انرژی بوده و هزاران سال پیش برای چرخاندن چرخ پره‌هایی آسیاب‌ها از آن استفاده می‌شد.

 

از آنجا که منبع نیروی آبی، آب است، دستگاههای نیروی هیدرولیکی می‌بایستی نزدیک به آب واقع شوند. بنابراین تنها زمانی می‌توان بطور گسترده از انرژی برق آبی استفاده کرد که تکنولوژی انتقال برق در مسیرهای طولانی پیشرفت کند.

 

از هدایت چاهها و کانال کشی آب در حال حرکت انرژی مکانیکی به دست می‌آید. میزان انرژی در دسترس در آب در حال حرکت بالا و پایین زمین آب مشخص می‌شود. آب جاری سد در یک رودخانة بزرگ مانند رودخانة کلمبیا در مرزبین ایالت‌های واشینگتن و اوروگون، در جریان خود انرژی بسیار زیادی را داراست. این امر برای آبهای سریع ریزشی مانند آبشار نیاگا را در نیویورک نیز مصداق دارد. در همین رابطه، آب در یک لوله جریان پیدا می‌کند و سپس با فشار خود تیغه‌های یک توربین برق را چرخانده تا آن هم یک مولد را چرخانده و برق تولید شود. در سیستم run - of - the – river (سیستم همراه با رودخانه) نیروی آب جاری فشار مورد لزوم را بوجود می‌آورد درحالیکه در سیستم ذخیره (Storage)، آب در مخازنی که بوسیلة سرها بوجود آمده‌اند جمع شده و سپس هنگامیکه تقاضای برق افزایش یافت، آزاد می‌گردد.

 

در همین حین، مخازن یا دریاچه‌ها برای قایق سواری و ماهیگیری استفاده می‌شوند و حتی رودخانه‌های پشت سر فرصتی را برای کایاک سواری و قایق رانی آبهای خروشان بوجود می‌آورد.
        
برخی مردم نیروی آبی را به عنوان سوختی ایده آل برای تولید برق می‌دانند، زیرا برخلاف سوختهای تجدیدناپذیر، تقریباً آزاد و فراگیر است، محصول باطله ندارد و آلودگی زیست محیطی نیز به همراه ندارد. هرچند این نیرو نیز از آنجا که با تأثیر بر ساکنین طبیعی مناطق مختلف، محیط زیست را دچار تغییر می‌کند، مورد انتقاد است، برای مثال در رودخانة کلمبیا، ماهی قزل آلا برای تخم گذاری و تولید نسل باید به سمت بالای رودخانه شنا کند، اما بر سه راه آنها سدهایی قرار گرفته است. راههای قضاوت حل این مشکل مانند ساخت «پله‌های ماهی» برای پرش ماهی‌ها از سد و رسیدن به زمینهای بالا دستی، بکار برده شده است.