هفت سوال درباره جهان هستی

جهان سازمانی کامل پویا است . این جهان روزی آغاز شد - شاید با یک انبساط بزرگ ناگهانی ماده- و ممکن است روزی پایان یابد - ما نمی دانیم ! در همین زمان (بین آغاز و پایان ) با انبساط بیشتر جهان کهکشان ها از یکدیگر دورتر و دورتر می شوند . جهان با فعالیت و حرکت در حال بزرگ شدن است . ستاره ها در تمام طول زندگیشان منقبض می شوند ، منبسط می شوند و منفجر می شوند . سیارات به دور ستاره ها در حال گردشند.

 

کهکشان ها می چرخند و ستاره های دنباله دار و خرد سیارک ها در منظومه شمسی در حال حرکت بر روی مدار خود هستند .عناصر ،اتمها ،مولکول ها و ذره ها پیوسته بر یکدیگر اثر می گذارند و تغییر می کنند . موجهای الکترومغناطیس همه جا هستند (ما برای دیدن آنها باید بیرون از محوطه وجودیشان باشیم) ممکن است همه جهان از ماده سیاه ساخته شده باشد که ما در این مورد مطمئن نیستیم .

 

علم کیهانشناسی در مورد چگونگی تکامل و ساختار جهان توضیح می دهد. این علم شامل سوالات بزرگی می شود . مثل : آغاز جهان چگونه بوده است ؟ آیا جهان به پایان خواهد رسید ؟ پایان جهان چگونه خواهد بود ؟ اجزا تشکیل دهنده جهان چه تاثیری برهم میگذارند ؟ آیا جهان مرز دارد؟ و ...امروزه تئوریهای مبنی بر مشاهده دقیق ساختار جهان،مطالعه و بحث در مورد ان وجود دارد که ریاضیات و فیزیک پایه های اساسی آنها هستند .

 

رایجترین تئوری در مورد خلق جهان تئوری انفجار بزرگ است. این تئوری عقیده بسیاری از دانشمندان بویژه ادوین هابل اخترشناس مشهور قرن بیستم است . انفجار بزرگ می گوید که جهان بوسیله یک موج سنگین انرژی و ماده 10 تا 20 میلیون سال پیش بو جود آمده است . انفجار بزرگ شکل گیری گازها و ذرات موجود در آسمان و هر چیز دیگری که در آن یافت می شود را نشان می دهد . این تئوری همچنین انبساط جهان در آینده را بیان میکند و نیز دور شدن همه اجزا آسمان ، کهکشانها ،ستاره ها و سیارات و هر چه در آن است .

 

در نتیجه انفجار نخستین واکنش سریع آغاز شد و ذرات بسیار کوچک تشکیل شدند (دانشمندان می گویند که انفجار بزرگ یک انفجار نبود بلکه یک موج عظیم بود ) و بعد بلافاصله جز اتمی ذرات بو جود آمد (برای خلق پروتون و نوترون ) هیدروژن و هلیوم اولین اتمها بودند . از تاثیر این دو عنصر اساسی بر یکدیگر همه مواد دیگر - از جمله خود شما - بو جود آمدند.

 

متاسفانه ما نمی توانیم بیرون از جهان برویم تا مشاهده کنیم که جهان چگونه منبسط می شود اما می توانیم آن را تجسم کنیم اگر یک بادکنک را با گذاشتن نقطه هایی علامت گذاری می کنیم و بعد آنرا باد کنیم نقطه ها از یکدیگر دورتر می شوند و این درست مثل اتفاقی است که در جهان برای کهکشانها رخ می دهد.

 

یک نظریه رایج می گوید این امر به چگونگی پیدا شدن مواد فیزیکی در جهان مربوط است - وما مطمئن نیستم که چه مقدار ماده در جهان وجود دارد . مقدار ماده ای که برای ثابت نگه داشتن جهان لازم است امگا نام دارد .امگا یک کمیت مجهول فرضی از ماده است . اما دانشمندان می خواهند که اگر مقدار ماده از امگا کمتر یا بیشتر باشد چه اتفاقی می افتد؟

 

اگر ماده کمتر از امگا جهان منبسط خواهد شد سرد تر و قسمت های آن از هم دورتر و دورتر می شوند. ستاره ها احتمالا خاموش خواهند شد . زندگی همه مواد با سیاه شدن و سرد شدن و دور شدن از یکدیگر خواهد بود.این مفهوم انبساط جهان را طبق نظریه باز بیان می کند . اگر ماده بیشتر از مقدار امگا باشد ، نیروهای گرانشی (هر ذره ماده ذره های دیگر را به سوی خود می کشد .)

 

خیلی زود یا به آهستگی و خیلی دیر انبساط را متوقف می کند و باعث می شود ماده در هم فرو بریزد و جهان شروع به منقبض شدن کند . در بعضی نقاط جهان روی خودش سقوط می کند . این مفهوم به نظریه جهان بسته معروف است . به طور کلی به نام Big Crunch شهرت یافته است.

 

ما مطمئنا نمی دانیم در آخر جهان چه پیش خواهد آمد این تئوری به جاذبه ای که باعث شده همه چیز در جهان منقبض شده ودر خودش فرو بریزد مربوط است . دو نتیجه را دانشمندان به طور کلی پیشنهاد می کنند : یکی تمام جهان در خودش فرو می ریزد و در یک لحظه جهان به سیاه چاله تبدیل خواهد شد و این آخر جهان خواهد بود و دیگر اینکه Big Crunch منجر به انفجار بزرگ دیگری خواهد شد و در نتیجه جهان دیگری به وجود خواهد آمد (یا جهانی مشابه جهان ما )