نشانه‌هایی هشداردهنده از احتمال فوران دیو سیاه
نشانه‌هایی هشداردهنده از احتمال فوران دیو سیاه بزرگ
مجله علمی ایلیاد - تحقیقات بیان داشته‌اند که آتش‌فشان آمریکای جنوبی علائم هشداردهنده‌ی فوران ابتدایی را از خود نشان می‌دهد. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که یکی از بزرگ‌ترین آتش‌فشان‌های آمریکای جنوبی، سیگنال‌های هشداردهنده‌ی اولیه‌ای را در رابطه با احتمال فوران نشان می‌دهد.
آتش‌فشان «تونگوراهوا» در اکوادور که محلی‌ها به آن «دیو سیاه» می‌گویند، نشانه‌هایی از ناپایداری را در جوانب خود نشان می‌دهد که می‌تواند منجر به رانش قابل‌توجهی شود. تحقیقات جدید، به سرپرستی دکتر «جیمز هیکی» از دانشکده‌ی معادن کامبورن، نشان داد که فعالیت اخیر این آتش‌فشان منجر به تغییر شکل سریع قابل‌توجهی در جبهه‌ی غربی آن شده است.
محققان بر این باورند که نیروی رانشی‌ای که باعث ایجاد این تغییر شکل شده، می‌تواند منجر به افزایش ریزش جانبی شود و خسارات گسترده‌ای را به مناطق محلی اطراف وارد نماید. این تحقیق توصیه می‌کند که این آتش‌فشان باید از نزدیک مورد بررسی قرار گیرد تا علائم هشداردهنده‌ی آن هرچه زودتر قبل از سقوط احتمالی مورد ارزیابی قرار گیرند.
دکتر هیکی از دانشگاه اکزتر پرنین کرنوال، می‌گوید: «استفاده از داده‌های ماهواره‌ای، تغییر شکل بسیار سریعی را در جناح غربی تونگوراهوا نشان می‌دهد. علاوه بر این، تحقیقات ما نشان می‌دهد که این امر ناشی از عدم تعادل بین ماگمای تولید شده و ماگمای در حال فوران است.»
آتش‌فشان تونگوراهوا سابقه‌ی طولانی در فروریختگی جانبی دارد و از سال ۱۹۹۹ نیز به‌طور مکرر فعال بوده است. این فعالیت در این سال، ۲۵،۰۰۰ نفر از افراد بومی را وادار به ترک خانه‌هایشان کرد. فوران جانبی قبلی، حدود ۳۰۰۰ سال پیش، باعث ریزش جزئی جبهه‌ی غربی مخروط آتشفشانی شد. این ریزش باعث ایجاد بهمن عظیمی مملو از سنگ، خاک، برف و آب شد که ۸۰ کیلومترمربع معادل بیش از ۱۱،۰۰۰ زمین فوتبال را در برگرفت.
از آن زمان تاکنون، این آتش‌فشان با گذشت زمان، به‌طور مداوم فعال بوده، لکن دارای یک مخروط یک‌طرفه شیب‌دار است که بیش از ۵۰۰۰ متر ارتفاع دارد. با این حال، جبهه‌ی غربی جدید که بالاتر از محل فروپاشی ۳۰۰۰ سال قبل قرار دارد، علائم تغییر شکل سریعی را نشان می‌دهد، در حالی که سایر جبهه‌ها باثبات هستند.
تحقیقات جدید نشان داده‌اند که این تغییر شکل می‌تواند با ذخیره‌ی موقتی و سطحی ماگما در زیر جبهه‌ی غربی توضیح داده شود. اگر این ذخیره‌ی ماگمای سطحی ادامه یابد، حجم زیاد آن می‌تواند فشار زیادی را به مخروط آتشفشانی وارد آورد و از این رو باعث بی‌ثبات شدن بیشتر جبهه‌ی غربی و فروپاشی احتمالی آن شود.
دکتر هیکی می‌گوید: «تولید ماگما یکی از عوامل موثر در ایجاد ناپایداری آتشفشانی است، بنابراین با وجود خطر سقوط احتمالی جبهه‌ی غربی، عدم اطمینان موجود در رابطه با این‌گونه سیستم‌های طبیعی، به این معناست که اگر چه شاید آن‌ها برای مدت طولانی پایدار بمانند، اما قطعاً باید در آینده مراقبشان باشیم.»