بازی برد-برد برای سلامت انسان و سیاره زمین
بازی برد-برد برای سلامت انسان و سیاره زمین
مجله علمی ایلیاد - دانشمندان تحقیقات جدیدی را آغاز کردهاند که نشان میدهد فرایند تمیز کردن پریکرسرهای اُزون بخشهای انرژی، صنعت و حملونقل، میتواند تغییرات آبوهوایی را تقلیل دهد و نتیجهی برد-بردی را فراهم آورد که هم برای سلامتی انسان و هم برای سیارهی زمین سودآور خواهد بود.
در حالی که مقامات ایالات متحده آمریکا در مورد «معاملهی سبز» بحث میکنند و رئیسجمهور آمریکا «دونالد ترامپ» توافقنامهی داووس را به سخره میگیرد، دانشمندان محیط زیست همچنان به جمعآوری شواهدی در مورد این موضوع میپردازند که چگونه بروز تغییرات در صنعت میتوانند مضرات تغییرات آبوهوایی را کاهش دهد.
در مقالهای که در مورد تغییر وضعیت آبوهوایی نوشتهشده، استاد دانشگاه زمین و علوم محیط زیست «بنیامین سلیور فلزر» اهمیت تجزیه و تحلیل جدید انجامشده را بر اساس مدلسازی سیستم زمین برجسته کرده و نشان میدهد که پاکسازی پریکرسرهای اُزون در بخشهای اقتصادی خاص میتواند باعث افزایش توانایی پوشش گیاهی و حذف دیاکسیدکربن موجود در اتمسفر از طریق فتوسنتز شده و باعث کاهش پتانسیل تهنشست کربن شود.
وی خاطرنشان میکند که مدلهای آبوهوایی جهانی نشان میدهند که اُزون، فتوسنتز و رشد پوشش گیاهی را در مناطق آلودهای مانند شرق ایالاتمتحده، شرق چین و اروپا محدود میکند و به نوبهی خود، توانایی این مناطق را بهعنوان مخازن کربن محدود خواهد کرد.
فلزر در این خصوص میگوید: «این مطالعه به ارزیابی تاثیر کاهش پریکرسرهای اُزون در هفت بخش اقتصادی مختلف پرداخته که مهمترین آنها بخش انرژی، صنعت و حملونقل جادهای و کشاورزی است.
اونگر و همکاران برای کشف تاثیرات جهانی فتوسنتز بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای از این بخشها که در حدود ۵۰ درصد است، مدل سیستم زمینی را ارائه کردند که آبوهوا را به شیمی جو پیوند میدهد. آلودگی اُزون منجر به کاهش ۹ تا ۱۳ درصدی از فتوسنتز مناطق آلودهشده فوق شده است. پاکسازی پریکرسرهای اُزون در بخش حملونقل، انرژی، صنعت یا کشاورزی منجر به افزایش ۱۳ تا ۱۶ درصدی فتوسنتز شرق چین و افزایش کارایی بخشهای حملونقل و انرژی در شرق ایالاتمتحده و اروپا در حدود ۱۶ تا ۲۳ درصد خواهد شد. مزایای حاصل از مناطق زراعی و مراتع دو تا سه برابر بیشتر از جنگلها خواهد بود. کاهش ۵۰ درصدی آلودگی اُزون فقط در بخش حملونقل و انرژی منجر به افزایش فتوسنتزی معادل با مقدار کربن سالانه از مصرف شده در آتش است.
دانشمندان در نهایت نتیجه گرفتند که پتانسیل کاهش آلودگی ناشی از اُزون منجر به افزایش ۱۵ درصدی مخازن کربن زمین خواهد شد.
از منظر تاثیر بر سلامتی انسان، اُزونهای مختلفی تحت عنوان «خوب» و «بد» وجود دارد. اُزون طبیعی که در دومین لایهی اصلی جو زمین قرار دارد، دارای خاصیت محافظتی برای انسان است و پرتو مضر ماوراء بنفش خورشید را مسدود میکند. اُزون ساخته شدهی انسانی که حاصل از تولید سوختهای فسیلی و سایر فرایندهای صنعتی است و در نزدیکترین لایه جوی موجود در سطح زمین به دام میافتد، برای سلامتی انسان و همچنین گیاهان، درختان و محصولات زراعی مضر است.
اُزون ساخته شدهی انسانی در سطح زمینی، با آسیب رساندن مستقیم به برخی از سلولهای گیاهی، فتوسنتز گیاهان را مختل میکند. وی در ادامه میگوید: «چنین اُزونی تاثیرات متفاوتی بر روی گیاهان مختلف خواهد داشت، بهعنوان مثال، محصولات زراعی نسبت به درختان در دُزهای مشابه آسیب بیشتری خواهند دید. مدلهای آبوهوایی جهانی نشان میدهند که اُزون، فتوسنتز و رشد پوشش گیاهی در مناطق آلودهای مانند شرق ایالاتمتحده، شرق چین و اروپا را محدود میکند و این امر پتانسیل تجزیهی کربن در این مناطق را کاهش میدهد.
فلزر نتیجهگیری کرد که کاهش اُزون، به رشد بهتر گیاهان و جذب بیشتر دیاکسیدکربن کمک میکند؛ در عین حال آلایندههای ناسالمی مانند اکسیدهای اَزُت و ترکیبات آلی فرار را نیز کاهش میدهد.
بحثهای سیاسی صورت گرفته نشان میدهد که کاهش اُزون ساخته شدهی انسانی برای سلامتی انسان و همچنین سیارهای که تمام زندگی ما به آن بستگی دارد، ضروری است.