نسل جدید تلسکوپ‌ها، حیات بر روی سیاره‌ها را کشف خواهند کرد
نسل جدید تلسکوپ‌ها، حیات بر روی سیاره‌ها را کشف خواهند کرد
مجله علمی ایلیاد - تیمی از محققین مؤسسه‌ی کارل ساگان در دانشگاه کورنل، توانسته‌اند یک راهنما برای سیاره‌های فراخورشیدی مشابه زمین که حول ستاره‌های کوتوله‌ی سفید در حال دوران هستند، تهیه کنند.
ستاره‌شناسان طی چند سال آینده با استفاده از تجهیزاتی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب، تلسکوپ‌های فوق بزرگ، ماموریت‌های «HabEx» و «LUVOIR» قادر خواهند بود به جستجوی زندگی بر روی سیاره‌های فراخورشیدی بپردازند.
کوتوله‌های سفید از نظر اندازه مشابه زمین هستند و میلیاردها سال پس از سرد شدن، شرایط محیطی نسبتاً پایداری دارند و به همین خاطر می‌توان در آن‌ها به دنبال اتمسفرهای زمینی گشت. اندازه‌ی کوچک این کوتوله‌ها به تلسکوپ‌های آینده اجازه می‌دهد تا بتوانند از اتمسفرهای احتمالی سیاره‌های اطراف آن‌ها نمونه‌برداری کنند.
دکتر «لیزا کالتنگر» به‌عنوان رئیس موسسه‌ی کارل ساگان، می‌گوید: «سیاره‌های سنگی موجود حول کوتوله‌های سفید گزینه‌های جذابی برای بررسی هستند، زیرا میزبان آن‌ها آنچنان بزرگ‌تر از سیاره‌های هم اندازه‌ی زمین نیست. باید بتوانیم یک سیاره را زمانی که از جلوی یک کوتوله‌ی سفید عبور می‌کند، گیر بیندازیم. ما امید داریم که بتوانیم چنین لحظاتی را ببینیم. اگر بتوانیم گذر این نوع سیاره‌ها را مشاهده کنیم، می‌توانیم محتویات اتمسفر آن‌را کشف کنیم و به این ترتیب، شواهد وجود حیات بر روی آن‌را نیز پیدا کنیم. انتشار راهنمایی در این زمینه می‌تواند به ستاره‌شناسان کمک کند تا بدانند باید دنبال چه چیزی بگردند.»
کالتنگر و همکارانش طیف‌های مربوط به اتمسفرهای مختلف در دماهای مختلف را تهیه کرده‌اند تا بتوانند قالبی برای نشانه‌های حیات احتمالی ارائه کنند. آن‌ها می‌گویند: «ما نشان داده‌ایم که اثر وجود حیات در طیف‌ها چگونه است و تلسکوپ‌های آینده باید دنبال چه چیزی باشند.»
جستجو به دنبال سیاره‌هایی که در کمربند حیات کوتوله‌های سفید قرار دارند، کار چالش‌برانگیزی است. کالتنگر می‌گوید: «ما می‌خواستیم بدانیم که آیا نوری که از سمت یک کوتوله‌ی سفید به ما می‌رسد، می‌تواند به ما در تشخیص حیات کمک کند یا خیر؟ مقاله‌ی تهیه شده توسط ما نشان می‌دهد که اگر متان در ترکیب با اُزون یا اکسیدهای نیتروژن وجود داشته باشد، می‌توان آن‌ها را به عنوان علائم وجود حیات در نظر گرفت. اگر توانستیم وجود حیات بر روی سیاره‌ای که حول یک ستاره‌ی مرده دوران می‌کند را اثبات کنیم، در مرحله‌ی بعد باید بررسی کنیم که حیات موجود بر روی سیاره توانسته از مرگ ستاره‌ی میزبان جان سالم به در ببرد یا با مرگ ستاره از بین رفته است.»
نتایج این مطالعه در مجله‌ی Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.