سیگنالهای عجیبی که چشم به مغز میفرستد
سیگنالهای عجیبی که چشم به مغز میفرستد
مجله علمی ایلیاد - تا کنون در کتاب‌های زیست‌شناسی نوشته می‌شد که چشم‌ها از طریق یک مسیر خاص سیگنال‌دهی، با مغز در ارتباط هستند. کشف جدید دانشمندان در این زمینه، نشان می‌دهد که برخی از نورون‌های شبکیه مسیر جدید کشف نشده‌ای برای سیگنال‌دهی به مغز دارند.
تحقیقات جدید در دانشگاه شمال‌غربی آمریکا، نشان داده است که مجموعه‌ای از نورون‌های شبکیه سیگنالهای بازدارنده‌ی خود را نیز به مغز می‌فرستند. تا قبل از این دانشمندان تصور می‌کردند که چشم فقط سیگنالهای تحریک‌کننده به مغز میفرستد؛ سیگنالهای تحریک‌کننده باعث حرکت بیشتر نورون‌ها می‌شوند، ولی سیگنالهای بازدارنده حرکت کمتر نورون‌ها را باعث می‌شوند.
محققین همچنین دریافتند که این نورون‌های شبکیه در رفتارهای ناخودآگاهی مانند هماهنگ‌سازی سیکل روشنایی و تاریکی شبانه‌روز و انقباضات مردمک در برابر نورهای شدید نیز دخیل هستند. درک درست عملکرد این نورون‌ها می‌تواند راه جدیدی برای بررسی تاثیر نور بر رفتار ما باشد.
دکتر «تیفانی اشمیت» به‌عنوان سرپرست تیم تحقیقاتی، می‌گوید: «این سیگنالهای بازدارنده از بازنشانی ساعت بدن ما در واکنش به نور کم جلوگیری کرده و از انقباض مردمک چشم در نور کم نیز جلوگیری می‌کنند. هر دوی این عملکردها برای دید درست چشم و کارهای روزانه مفید هستند. ما فکر می‌کنیم در این مطالعه مکانیسم حساس بودن چشم به نور را پیدا کرده‌ایم. ما همچنین دریافته‌ایم که رفتارهای ناخودآگاه ما تا حدود زیادی حساسیتی به نور ندارند.»
نتایج این مطالعه در مجله‌ی Science منتشر شده است. اشمیت و همکارانش برای انجام این تحقیق، نورون‌های شبکیه که مسئول سیگنالهای بازدارنده هستند را در موش‌های آزمایشگاهی از کار انداختند.
زمانی که این سیگنال‌ها از کار افتادند، نورهای کم برای تغییر ساعت شب و روز بدن موش‌ها تاثیر بیشتری داشته است. اشمیت می‌گوید: «این یافته نشان می‌دهد که حتماً سیگنالی از چشم به سمت مغز می‌رود که در صورت تغییر نور محیط، از تغییر برنامه‌ی شب و روز بدن جلوگیری می‌کند. این کار واقعاً مورد نیاز است، زیرا کسی مایل نیست به خاطر قرار گرفتن کوتاه مدت در یک محیط کم نور، ساعت بدنش دچار تغییر شود.»
اشمیت و تیمش دریافتند که اگر از سیگنالهای بازدارنده‌ی چشم جلوگیری شود، مردمک چشم موش به نور حساس‌تر می‌شود. محققین می‌گویند: «ما دریافتیم که این مکانیسم از انقباض مردمک در نورهای بسیار کم جلوگیری می‌کند. با این کار نورهای وارد شده به شبکیه بیشتر می‌شود و به این ترتیب دیدن در نور کم آسان‌تر می‌شود.»