کشف یک سیارهی قابل سکونت دیگر
کشف یک سیارهای قابل سکونت دیگر
مجله علمی ایلیاد - ستاره‌شناسان با استفاده از داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر، متعلق به ناسا، توانسته‌‌اند دو سیارهی جدید را در سیستم سیارهای «Kepler-160» شناسایی کنند. یکی از این سیاره‌ها اندازه‌ای بزرگ‌تر از زمین دارد و در ناحیه‌ی قابل سکونت ستاره‌ی میزبان قرار دارد.
Kepler-160 ستاره‌ای مشابه خورشید است که در فاصله‌ی ۳،۱۴۱ سال نوری از زمین در صورت فلکی شلیاق قرار دارد. نام‌های دیگر این ستاره، عبارت‌اند از «KOI-456» و «KIC 7269974». این ستاره ۱.۲ برابر بزرگ‌تر از خورشید است، ولی روشنایی آن فقط ۱ درصد بیش از خورشید است.
در سال ۲۰۱۰ دانشمندان دو سیاره به نام‌های «Kepler-160b» و «Kepler-160c» را در مدارات نزدیک به ستاره‌ی میزبان کشف کردند. قطر سیارهی b حدود ۱.۷ برابر بزرگ‌تر از زمین است و هر سال آن ۴.۳ روز زمینی طول می‌کشد، در صورتی که قطر سیارهی c تقریباً ۳.۱ برابر زمین است و سال‌های آن ۱۳.۷ روزهای زمینی طول می‌کشد.
دکتر «رنه هلر» از موسسه‌ی ماکس پلانک و همکارانش، می‌گویند: «دمای سطحی این دو سیاره از اجاق گاز هم بیشتر است و نمی‌توان آن‌ها را قابل سکونت دانست. تغییرات کوچکی که در مدار سیارهی c مشاهده شده است، ما را به این نتیجه رساند که شاید سیارهی دیگری نیز در این سیستم وجود دارد که هنوز کشف نشده است.»
دکتر هلر و همکارانش با آنالیز داده‌های قدیمی تلسکوپ کپلر به این نتیجه رسیدند که سیستم Kepler-160 دارای ۴ سیاره است. سیارهی d از این سیستم جرمی بیش از زمین دارد و هر سال آن بین ۵ تا ۵۰ روز زمینی است. سیارهی e از این سیستم به احتمال زیاد ۱.۹ برابر زمین حجم دارد و یک سال آن ۳۷۸ روز است.
دکتر هلر می‌گوید: «ستاره‌ی این سیستم مشابه خورشید است و از آنجا که سیارهای نیز در آن وجود دارد که مدار سالانه‌ی آن مشابه زمین است، می‌توان انتظار داشت مقدار نور و گرمای دریافتی آن از ستاره نیز مانند زمین باشد. موقعیت سیارهی e این سیستم، کاملاً قابل مقایسه با موقعیت زمین در منظومه‌ی شمسی است. این سیاره به نسبت دیگر سیاره‌هایی که احتمال زندگی و سکونت در آن‌ها می‌رود، بزرگ‌تر است، ولی باز هم می‌توان آن‌را تحت بررسی‌های جدی‌تری قرار داد. اگر اتمسفر این سیاره دارای گازهای خنثی باشد و اثر گلخانه‌ای نیز تا حدودی در آن وجود داشته باشد، دمای سطح آن می‌تواند به‌طور متوسط ۵ درجه‌ی سانتی‌گراد باشد که ۱۰ درجه از میانگین دمای سطح زمین کمتر است.»
نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.