چرا آینده‌ی زمین گرم‌تر پیش‌بینی می‌شود؟
چرا آینده‌ی زمین گرم‌تر پیش‌بینی می‌شود؟
مجله علمی ایلیاد - به نظر می‌رسد وضعیتی که از ابرها و ایروسل‌های موجود در اتمسفر مشاهده می‌کنیم، می‌توانند توضیح دهند که چرا مدل‌های آب و هوایی جدید نشان می‌دهند زمین به افزایش سطح دی‌اکسیدکربن حساس‌تر شده است.
متخصصین هواشناسی در تلاش برای درک چرایی پیش‌بینی آینده‌ی گرم‌تر توسط مدل‌های کامپیوتری جدید به این نتیجه رسیده‌اند که همه چیز در ابرهای بالای سر ما نهفته است. آن‌ها دریافته‌اند که نسخه‌ی ششم مدل‌های کامپیوتری بازه‌ی گسترده‌تر دمایی را برای آینده پیش‌بینی می‌کنند. این بازه بین ۱.۵ تا ۴.۵ درجه و ۱.۸ تا ۵.۶ درجه‌ی سانتی‌گراد گرمایش را شامل می‌شود. این تخمین‌ها برای زمانی است که تعادل در حساسیت آب و هوا به‌وجود آمده باشد. این تعادل زمانی ایجاد می‌شود که سیستم آب و هوایی پس از دو برابر شدن سطح دی‌اکسیدکربن به تعادل رسیده باشد.
«کاترین سنیور» از دفتر هواشناسی بریتانیا به‌عنوان متخصص این رشته، می‌گوید: «نمی‌توان یک دلیل خاص را برای پیش‌بینی مدل‌های جدید ذکر کرد، ولی می‌توان گفت که در بسیاری از این مدل‌ها، وضعیت ابرها و ایروسل‌های موجود در هوا بسیار پیچیده‌تر از گذشته است.»
نتایج آنالیزهای این مدل‌های جدید نشان می‌دهد که با افزایش دی‌اکسیدکربن در هوا، دمای زمین بیش از چیزی که تا کنون تصور می‌شد، گرم می‌شود. دانشمندان آمریکایی با بررسی ۳۷ مدل جدید به این نتیجه رسیده‌اند که همه چیز به وضعیت ابرها و ایروسل‌ها برمی‌گردد.
مدل‌های گذشته فرض می‌کردند که آب موجود در ابرهای فوق سرد که عموماً در اقیانوس‌های جنوبی یافت می‌شوند، در واقع یخ بوده‌اند و می‌توانند اثر سرمایشی بر روی آب و هوای زمین داشته باشند. اکنون به‌خاطر رصدهای بهتری که از طریق هواپیماها انجام می‌شود، مشخص شده است که دمای این آب‌ها زیر صفر است، ولی باز هم به شکل مایع هستند و نمی‌توانند اثر سرمایشی زیادی داشته باشند.
«بیل کالینز» از دانشگاه ردینگ بریتانیا، می‌گوید: «این وضعیت از لحاظ فیزیکی قابل توجه است. با در نظر گرفتن این مورد باید توجه داشت که مدل‌ها هنوز هم می‌توانند خطای زیادی داشته باشند.»
«استیون شروود» از دانشگاه نیو‌سوث‌ولز استرالیا به‌عنوان کسی که در این تحقیق حضور نداشته، می‌گوید: «مدل‌های جدید باعث شده بسیاری از دانشمندان علم هواشناسی توجه بیشتری به حساسیت آب و هوایی داشته باشند. با این حال، هنوز هم مدل‌هایی هستند که حساسیت را پایین‌تر نشان می‌دهند و بنابراین باید به وجود خطا در این مدل‌ها توجه داشت. تصمیم‌سازی‌ها باید با در نظر گرفتن عدم قطعیت‌ها و بیشترین حساسیت‌های پیش‌بینی شده صورت گیرند.»