دنباله‌دار اطلس دوباره خبرساز شد
دنباله‌دار اطلس دوباره خبرساز شد
مجله علمی ایلیاد - زمستانِ گذشته بود که دنباله‌دار «اطلس» کشف شد و خبرهایی از پُرنور شدن آن در آسمان شب زمین به گوش رسید؛ تا حدی که گفته می‌شد می‌توان آن‌را با چشم غیرمسلح مشاهده کرد. اما چندی بعد و پس از نزدیک شدن این دنباله‌دار به خورشید، هسته‌ی آن متلاشی شد و دیگر به آن درخشش تاریخ‌ساز نرسید. اما این اتفاق آن‌قدرها هم بد نبود. دانشمندان از تکه‌تکه شدن هسته‌ی این دنباله‌دار بهره بردند و آن‌را مورد تجزیه‌وتحلیل دقیقی قرار دادند که پیش‌تر روی هسته‌ی هیچ دنباله‌دار دیگری انجام نشده بود.
بررسی بقایای دنباله‌دار اطلس، نشان داد که غبار اطراف هسته‌ی این دنباله‌دار که به آن «کما» می‌گویند و همچنین دُم غباری آن، حاوی مقادیر زیادی از کربن است. «اکاترینا چورنایا» دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه فدرال شرقی روسیه، در این‌باره می‌گوید: «ما انتظار داشتیم تا دنباله‌دار اطلس به درخشان‌ترین دنباله‌دار سال ۲۰۲۰ و دهه‌ی گذشته تبدیل شود، اما این اتفاق رخ نداد و هسته‌ی دنباله‌دار متلاشی شد. خوشبختانه ما مطالعات فتومتریک و قطبش‌سنجی هسته‌ی اطلس را قبل و بعد از متلاشی شدن انجام داده‌ایم و می‌توانیم ترکیبات کما را بررسی دقیق کنیم. در این فرایند ما شاهد رشد چشم‌گیر غلظت بالای ذرات کربن بودیم.»
دنباله‌دار اطلس یک دنباله‌دار با دوره‌ی تناوب مداری طولانی‌مدت بود و این امر باعث شده بود تا به ندرت به خورشید نزدیک شود و همین عاملی برای بقای عناصر باستانی هسته‌ی آن مثل کربن، باقی مانده از زمان شکل‌گیری منظومه‌شمسی شده بود. بر اساس این یافته‌ها، دانشمندان معتقدند که می‌توان با بررسی کما دیگر دنباله‌دارها، مدت‌زمان حضور آن‌ها در منظومه‌ی شمسی را حدس زد. به‌عنوان مثال، مقدار کم در هسته‌ی یک دنباله‌دار به معنی میزان دفعات زیاد قرار گرفتن آن در مجاورت خورشید است و میزان بیشتر کربن، نشان‌دهنده‌ی تعداد کمتر گردش‌هایش به‌دور خورشید است.
همان‌طور که در مجله‌ی The Royal Astronomical Society شرح داده شده است، قرار گرفتن در معرض خورشید در فواصل کم، میزان کربن موجود در کمای دنباله‌دار را کاهش داده است؛ دانشمندان می‌گویند این مولفه‌ها همانند چیزی بود که پیش‌تر در دنباله‌دار «هیل‌باپ» دیده بودیم.
با از بین رفتن دنباله‌دار اطلس، آسمان شب از دنباله‌دار دیگری با درخششی منحصربه‌فرد رونمایی کرد. دنباله‌دار «نئووایز» اکنون پس از غروب خورشید در افق شمال‌غربی آسمان می‌درخشد.