از آنجا که در حال حاضر چندین ژنوم با کیفیت از نئاندرتالها موجود است، محققین میتوانند تغییرات ژنتیکی درون آنها را شناسایی کنند و تاثیرات فیزیولوژیکی آنها را بررسی کرده و عواقب بُروز این ژنها در انسانهای امروزی را تحت نظر داشته باشند. دکتر «هوگو زیبرگ» و همکارانش از موسسهی ماکس پلانک، به بررسی دقیقتر ژنی که این تغییرات را ایجاد میکند، پرداختهاند و دریافتهاند که برخی از انسانهای امروزی مخصوصاً ساکنین آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و اروپا، ژنی را از نئاندرتالها به ارث بردهاند که کانال یونی شروع کنندهی حس درد را در خود دارد.
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |