کشف سیاره‌هایی از الماس
کشف سیاره‌هایی از الماس
مجله علمی ایلیاد - بر اساس تحقیقات جدیدی که دانشمندان دانشگاه‌های ایالتی آریزونا و شیکاگو انجام داده‌اند، سیاره‌های فراخورشیدی که ستاره‌ی میزبان آن‌ها نسبت کربن به اکسیژن بالایی داشته باشند، می‌توانند از الماس و سیلیکا ساخته شده باشند.
زمانی که ستاره‌ها و سیاره‌های یک منظومه شکل می‌گیرند، در واقع از یک ابر گازی مشترک شکل گرفته‌اند و ترکیبات آن‌ها تا حدودی شبیه به یکدیگر است. ستاره‌هایی که نسبت کربن به اکسیژن در آن‌ها پایین باشد، سیاره‌هایی مانند زمین خواهند داشت و سیلیکات‌ها و اکسیدها در آن به وفور یافت می‌شوند، ولی میزان الماس در آن‌ها کم است. ولی ستاره‌هایی که این نسبت در آن‌ها بالا باشد در سیاره‌های خود کربن بیشتری نیز دارند.
دکتر «هریسون» و همکارانش از دانشگاه ایالتی آریزونا این نظریه را مطرح کرده‌اند که کربید موجود در سیاره‌های فراخورشیدی، می‌تواند در حضور آب تبدیل به سیلیکات و الماس شود. دکتر هریسون می‌گوید: «این وضعیت در هیچکدام از سیاره‌های منظومه‌ی شمسی وجود ندارد.»
دانشمندان برای آزمایش این نظریه باید محتویات سیاره‌های فراخورشیدی کربیدی را در شرایط فشار و دمای بالا شبیه‌سازی می‌کردند. آن‌ها ابتدا کربید سیلیکون را در آب غوطه‌ور کردند و سپس آن‌را بین لایه‌های الماسی تحت فشار زیاد قرار دادند. آن‌ها برای پایش واکنش بین کربید سیلیکون و آب، از گرمایش لیزری استفاده کردند و اندازه‌گیری‌های خود را نیز با اشعه‌ی ایکس انجام دادند. همانطور که پیش‌بینی می‌شد، در فشار و دمای بالا کربید سیلیکون با آب واکنش داد و تبدیل به سیلیکا و الماس شد.
از آنجا که زمین از نظر زمین‌شناسی فعال است، نتایج به‌دست آمده توسط دانشمندان نشان داد که سیاره‌های کربیدی خیلی سخت‌تر از آن هستند که از نظر زمین‌شناسی فعال باشند و احتمالاً همین فعال نبودن آن‌ها باعث می‌شود که ترکیبات موجود در اتمسفر آن‌ها قابلیت پشتیبانی از حیات را نداشته باشد.
دکتر هریسون می‌گوید: «اگر از قابلیت حیات صرف نظر کنیم، این تحقیقات درک ما را از رصدهایی که از سیاره‌های فراخورشیدی انجام می‌دهیم بیشتر می‌کند. هر چقدر بیشتر در مورد این سیاره‌ها بدانیم می‌توانیم داده‌های جمع‌آوری شده طی ماموریت‌های آتی را بهتر تفسیر کنیم. در آینده تلسکوپ‌های فضایی «جیمز وب» و «نانسی گریس رومن» نیز اطلاعات زیادی در مورد سیاره‌های فراخورشیدی به زمین مخابره خواهند کرد که تفسیر این اطلاعات از اهمیت بالایی برخوردار است.»
نتیجه این تحقیقات طی مقاله‌ای در مجله‌ی Planetary Science Journal منتشر شده است.