راز زندگی انسان‌های هوموهایدلبرگ
راز زندگی انسان‌های هوموهایدلبرگ
مجله علمی ایلیاد - تحقیقات جدیدی که باستان‌شناسان انجام داده‌اند، فعالیت‌ها و جابه‌جایی‌های انسان‌های هوموهایدلبرگ را تا حدودی برملا کرده است. هوموهایدلبرگی‌ها گروه کمتر شناخته شده‌ای از انسان‌ها هستند که بین ۷۰۰،۰۰۰ تا ۲۰۰،۰۰۰ سال پیش می‌زیسته‌اند. این گونه، توانایی ساختن ابزارآلات را داشته‌اند و شواهد مربوط به قصابی یک اسب بزرگ توسط این گونه در ۴۸۰،۰۰۰ سال پیش در ساسکس بریتانیا نیز کشف شده است.
سایت باستان‌شناسی «قصابی اسب» منطقه‌ی مهمی است که کهن‌ترین بقایای انسانی در بریتانیا در آن قرار دارد. حفاری‌های انجام شده در دهه‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ منجر به کشف ۲۰۰۰ تکه‌ی تیز سنگی در ۸ گروه شد که محققین بر این عقیده هستند که محل ساختن دست‌سازه‌های انسانی بوده است. آن‌ها می‌گویند که انسان‌های باستانی در این محل‌ها، زانو زده‌اند و ابزار خود را ساخته‌اند و ما اکنون می‌توانیم بقایای ساخت ابزار آن‌ها را ببینیم.
دکتر «متیو پوپ» از کالج دانشگاهی لندن و همکارانش، با بررسی‌های دقیقی که انجام داده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که انسان‌های هوموهایدلبرگ کسانی بوده‌اند که این ابزارهای قصابی را ساخته‌اند. دکتر پوپ می‌گوید: «این سایت از انسان‌های منقرض شده به دست ما رسیده و فرصت خوبی است تا آن‌را مطالعه کنیم. ما اکنون می‌توانیم حرکات و رفتارهای این گروه از انسان‌ها را لحظه به لحظه در این سایت ردیابی کنیم. اکنون می‌دانیم این جامعه‌ی انسانی، شامل جوانان و سالمندان بوده و روابط اجتماعی مستحکمی داشته‌اند. در این سایت، حداقل ۸ نفر در حال ساختن ابزار بوده‌اند و می‌توان حدس زد که گروه کوچکی از شکارچیان نیز در حال سلاخی لاشه‌ی شکار خود بوده‌اند. ما به دنبال رد دیگر فعالیت‌های هوموهایدلبرگی‌ها در این سایت خواهیم گشت.»
بررسی استخوان اسب سلاخی شده نشان داده است که نه تنها از گوشت عاری شده، بلکه توسط یک پتک سنگی نیز شکسته شده تا شاید از مغز آن نیز استفاده شود. به نظر می‌رسد اندازه‌ی اسب به گونه‌ای بوده که توانایی سیر کردن ۳۰ تا ۴۰ نفر را داشته است. بررسی‌ها نشان داده است که تعدادی از استخوان‌های اسب نیز به‌عنوان ابزار مورد استفاده قرار گرفته است. دکتر «سیمون پارفیت» در این زمینه می‌گوید: «این ابزار از قدیمی‌ترین ابزار غیرسنگی کشف شده از انسان‌ها به حساب می‌آید.»
دکتر «سیلویا بلو» از موزه‌ی تاریخ طبیعی لندن، می‌گوید: «یافته‌های این مطالعه شواهدی است مبنی بر اینکه انسان‌های اولیه از خصوصیات متفاوت مواد معدنی مختلف اطلاع داشته‌اند و می‌دانسته‌اند چگونه ابزاری بسازند که بتواند در ساخت دیگر ابزار کاربرد داشته باشد.»