خاصیت دارویی روان‌گردان‌ها
خاصیت دارویی روان‌گردان‌ها
مجله علمی ایلیاد - «LSD» معمولاً به‌عنوان ماده‌ای توهم‌زا شناخته می‌شود، ولی اکنون مشخص شده است که دوزهای پایین آن‌را می‌توان به‌عنوان داروی ضددرد استفاده کرد. دانشمندان دانشگاه ماستریخت هلند و بنیاد بکلی انگلیس، به ارزیابی خصوصیات ضددرد دوزهای پایین LSD پرداخته‌اند. نتایج این مطالعه در مجله Journal of Psychopharmacology منتشر شده است.
در این مطالعه‌ی جدید، ثابت شده است که دوزهای پایین LSD می‌تواند درد را تا ۲۰ درصد تحت تاثیر قرار دهد. پروفسور «جان راماکرز» از دانشگاه ماستریخت، می‌گوید: «میزان اثر دوزهای پایین LSD با اثر اوپیوئیدها برای درد قابل مقایسه است.»
برای این مطالعه، به ۲۴ نفر داوطلب مقادیر ۵، ۱۰ و۲۰ گرم LSD خورانده شد و برخی از شرکت‌کنندگان نیز داروی تلقینی عاری از LSD مصرف کردند. مصرف LSD با این مقادیر آنچنان کم است که شخص اثرات توهمی آن‌را متوجه نمی‌شود و می‌تواند کارهای روزانه خود را بدون مشکل انجام دهد.
پس از مصرف قرص‌ها، از داوطلبین خواسته شد تا کارهای خاصی را انجام دهند و متخصصین بر آن بودند تا تغییرات میزان درد را در آن‌ها بسنجند. به‌عنوان مثال از داوطلبین خواسته شد تا دست خود را تا جایی که می‌توانند درون آب خیلی سرد نگه دارند. در این بین، دانشمندان واکنش بدن آن‌ها به درد را با جدیت تحت نظر داشتند.
محققین دریافتند که مصرف‌کنندگانِ ۲۰ میلی‌گرم LSD به نسبت کسانی که اصلاً LSD مصرف نکرده بودند، توانسته‌اند دست خود را برای مدت بیشتری درون آب سرد نگه دارند. بررسی دانشمندان نشان داده است که میزان تاثیر LSD حدود ۲۰ درصد بوده است. افراد دیگری که دوزهای پایین‌تری LSD مصرف کرده بودند نیز احساس درد کمتری از خود بروز داده‌اند. نکته‌ی جالب ماجرا اینجا است که احساس بی‌دردی ماندگاری طولانی نیز داشته است و شرکت‌کنندگان تا ۵ ساعت اثر مصرف LSD را همراه خود داشته‌اند.
هر چند باید تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد، ولی می‌توان امیدوار بود در آینده دانشمندان بتوانند به کمک LSD داروهای ضددردی بسازند که مشکلات داروهای مورد استفاده‌ی کنونی را نداشته باشند. از داروهایی که به عنوان ضددرد استفاده می‌شوند، می‌توان به اوپیوئیدها اشاره کرد. اکنون ۱۶ میلیون نفر در سراسر جهان مشکلات ناشی از این داروها را برای از بین بردن درد خود به جان می‌خرند. تحقیقات بیشتر در زمینه‌ی LSD می‌تواند به داروهای ایمن‌تر و غیراعتیادآوری منجر شود که مشکلان اوپیوئیدها را نیز نداشته باشند.