قدرت انفجار بیروت چقدر بوده است؟
قدرت انفجار بیروت چقدر بوده است؟
مجله علمی ایلیاد - در روز ۴ آگوست - ۱۴ مرداد، مجموعه‌ای از انفجارهای عظیم بندر بیروت لبنان را درنوردید. بر اساس جدیدترین تحلیل‌های متخصصین بمب، بزرگ‌ترین این انفجارها یکی از قوی‌ترین انفجارات غیراتمی تاریخ بوده است.
تا کنون انفجاری به بزرگی انفجار لبنان در تاریخ ثبت نشده است. شاهدان زیادی توانسته‌اند تصاویر متعدد و با کیفیتی از این انفجار بزرگ ثبت کنند و بر روی شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند.
اخیراً مهندسین دانشگاه شفیلد بریتانیا، ۱۶ ویدئوی تهیه شده از زوایای مختلف این انفجار را تحلیل کرده‌اند و محاسبات خود را بر اساس این تصاویر انجام داده‌اند. با تحلیل این ویدئوها، محققین توانسته‌اند قدرت انفجار را تخمین بزنند.
محققین ۳۸ نقطه‌ی کلیدی را در محل انفجار شناسایی کرده‌اند و با آنالیز صحنه به صحنه‌ی انفجار، اندازه‌ی کره‌ی انفجار را تخمین زده‌اند. محاسبات آن‌ها نشان داده است که قدرت این انفجار به اندازه‌ی منفجر شدن ۵۰۰ تا ۱،۱۰۰ تُن تی‌اِن‌تی بوده است، یعنی چیزی حدود ۵ درصد قدرت بمب اتمی که آمریکا بر روی هیروشیما پرتاب کرد.
طی انفجار بیروت، در کسری از ثانیه حدود ۱ گیگاوات ساعت انرژی آزاد شد. این انرژی برابر با انرژی تولیدی توسط ۳ میلیون پنل خورشیدی یا ۴۱۲ توربین بادی یا ۱۱۰ میلیون ال‌ای‌دی طی یک ساعت است. این انرژی می‌تواند برق مورد نیاز بیش از ۱۰۰ خانه را به مدت یک سال تامین کند.
انفجار بیروت بالغ بر ۱۸۰ نفر را کشت و ۶۰۰۰ نفر را مجروح کرد. قارچ انفجاری حاصل از تجزیه‌ی نیترات آمونیوم تولید دی‌اکسید‌نیتروژن سمی کرد. این انفجار تقریباً نصف ساختمان‌های بیروت را تحت تاثیر خرابی‌های خود قرار داد و باعث شد ۲۵۰،۰۰۰ نفر مجبور به ترک منازل خود شوند. ۸۵ درصد از ذخیره‌ی گندم لبنان طی این انفجار از بین رفت.
«سم ریگبی» به‌عنوان نویسنده‌ی اول مقاله‌ای که محققین دانشگاه شفیلد تهیه کرده‌اند، می‌گوید: «پس از بروز این رویداد، ما تصمیم گرفتیم از دانش خودمان در زمینه‌ی مهندسی انفجار برای کمک به درک اتفاق رخ داده در بیروت، استفاده کنیم. شاید بتوان از نتایج این تحقیق برای کمک به پیشگیری از انفجارات مشابه نیز استفاده کرد. درک قدرت انفجارهای این چنینی می‌تواند به پیش‌بینی دقیق‌تر نحوه‌ی واکنش ساختمان‌های تحت تاثیر انفجار نیز کمک کند. با شناخت انفجار می‌توان میزان مجروحیت‌های ایجاد شده در فواصل مختلف از منبع انفجار را نیز پیش‌بینی کرد.»
نتایج این تحقیق در مجله‌ی Shock Waves منتشر شده است.