چگونه پادتن‌ها واکنش‌های شیمیایی را کنترل می‌کنند؟
چگونه پادتن‌ها واکنش‌های شیمیایی را کنترل می‌کنند؟
مجله علمی ایلیاد - پادتن‌ها نشانگرهای زیستی مهمی هستند. آن‌ها در واقع نشانه‌هایی هستند که به ما از وجود بیماری‌های مختلف اطلاع می‌دهند و به ما کمک می‌کنند نحوه‌ی واکنش سیستم ایمنی بدن به بیماری‌های مختلف را درک کنیم. اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه رُم، راهی پیدا کرده‌اند که از پادتن‌ها برای انجام واکنش‌های شیمیایی استفاده می‌کنند.
پروفسور «فرانسیسکو ریچی» از دانشگاه رُم، می‌گوید: «ما استراتژی تهیه کرده‌ایم که در آن از پادتن‌های خاص برای کنترل واکنش‌های شیمیایی و تولید مولکول‌های مختلف استفاده می‌شود. در رویکرد مورد استفاده‌ی ما، سنتز مولکول‌های ویژه فقط زمانی ممکن می‌شود که پادتن‌های مورد نظر درون محلول واکنش وجود داشته باشند.»
محققین برای دستیابی به این هدف، از تطبیق‌پذیری «الیگونوکلئوتیدهای سنتزی» و قابل پیش‌بینی بودن برهمکنش‌های دی‌ان‌ای با دی‌ان‌ای بهره برده‌اند. دکتر «لورنا براندا» به‌عنوان نویسنده‌ی اول مقاله‌ی این تیم تحقیقاتی که در مجله‌ی Nature Communications چاپ شده است، می‌گوید: «الیگونوکلئوتیدها مولکول‌های حیرت‌انگیزی هستند که می‌توان گروه‌های فعال مختلفی را به آن‌ها افزود و همچنین می‌توانند پادتن‌های خاص را هدف قرار دهند. در تحقیقاتی که ما انجام داده‌ایم، نوعی مولکول بهبود یافته را طراحی و سنتز کرده‌ایم که می‌تواند پادتن خاصی را شناسایی کرده و به آن متصل شود. زمانی که این اتفاق رخ دهد، گروه فعال موجود در مولکول سنتز شده، به دی‌ان‌ای دیگری در مجاورت خود وصل می‌شود و واکنش بین آن‌ها منجر به تولید محصولات شیمیایی خاص می‌شود.»
محققین اذعان دارند که به کمک این استراتژی، می‌توان شکل‌گیری مولکول‌های خاص مانند عناصر درمانی را به کمک پادتن‌های شناساگر کنترل کرد. آن‌ها برای نشان دادن عملکرد واقعی این استراتژی، تولید داروی مربوط به لخته شدن خون را به عینه ثابت کرده‌اند. داروی تولید شده از فعالیت ترومبین جلوگیری می‌کند. ترومبین یک آنزیم موجود در خون است که باعث لخته شدن خون می‌شود و هدف مهمی برای درمان لخته شدن خون خواهد بود.
آن‌ها می‌گویند: «ما نشان داده‌ایم که یک پادتن خاص می‌تواند باعث تولید ماده‌ی ضد لخته‌ی خون شود. این استراتژی، می‌تواند برای استفاده از پادتن‌های خاص استفاده شود و قابلیت برنامه‌ریزی دارد. این استراتژی می‌تواند کاربردهای تشخیصی و درمانی داشته باشد.»