احتمال درمان سرطان مغز با دارویی دور از انتظار

مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که توسط مجله‌ی Autophagy منتشر شده است، دانشمندان دریافته‌اند که یک داروی معمولی که پزشکان برای درمان اسهال تجویز می‌کنند، می‌تواند سلاحی قدرتمند در برابر نوع تهاجمی سرطان مغز باشد. «لوپرامید» دارویی است که تاثیر آن در مرگ سلول‌های «گلیوبلاستوما» ثابت شده، ولی تا کنون مکانیسم این اثر مشخص نبوده است.

در مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده، محققین راهی که ممکن است دارو طی آن باعث نابودی سلول‌های سرطانی شود را پیدا کرده‌اند. لوپرامید با تنظیم ژنی که مرگ سلول‌های سرطانی را تحریک می‌کند، می‌تواند کاندیدای مهمی برای مقابله با سرطان‌های کشنده باشد.

دکتر «ژورد ون‌ویک» به‌عنوان نویسنده‌ی اصلی مقاله‌ی این تیم تحقیقاتی، می‌گوید: «آزمایشات ما بر روی خطوط سلولی نشان داده است که خودکشی سلول‌ها می‌تواند در درمان تومورهای مغزی گلیوبلاستوما عمل کند.»

محققین دانشگاه گوته به دنبال راهی بودند که بتوانند با سلول‌های سرطانی مغز با سرعت تکثیر بسیار بالا مقابله کنند. خودکشی سلولی به صورت مداوم درون بدن انسان انجام می‌شود و راهی است که طی آن سلول‌های آسیب دیده و خراب از بدن دفع می‌شوند. از طریق مکانیسم‌های مختلف، سرطان می‌تواند به این سیستم حمله کرده و به صورت غیرقابل کنترل، تکثیر شود. اگر بتوان سلول‌های سرطانی را هدف قرار داد و خودکشی را بین آن‌ها القا کرد، می‌توان از سرطان جلوگیری کرد.

استفاده از لوپرامید در برخی از سرطان‌ها باعث بروز پاسخ استرس در شبکه‌ی آندوپلاسمی می‌شود. این شبکه برای تولید پروتئین‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. وقتی که سلول‌ها وجود استرس در بخش‌هایی از شبکه‌ی آندوپلاسمی را متوجه می‌شوند، آن بخش‌ها را نابود می‌کنند تا جلوی تولید غیرعادی پروتئین گرفته شود. این فرآیند در سلول‌های عادی مدیریت می‌شود و سلول در نهایت زنده می‌ماند، ولی در سلول‌های سرطانی خودکشی سلولی بیشتر رخ می‌دهد و می‌تواند به‌طور کل، منجر به نابودی سلول‌ها شود.

 

هدف قرار دادن این مسیر در واقع کاری است که ون ویک و همکارانش انجام داده‌اند. آن‌ها ژن «ATF4» را شناسایی کرده‌اند که در حضور لوپرامید می‌تواند روند خودکشی سلولی را تحت تاثیر قرار دهد. محققین اذعان دارند که با این روش می‌توان بیماری‌های عصبی دیگر را نیز درمان کرد.

داروی مورد استفاده در این مطالعه هنوز باید مراحل زیادی را بگذراند تا بتوان از آن برای درمان سرطان استفاده کرد. همچنین برای تزریق این دارو به نقاط مورد نظر، باید راهی پیدا کرد؛ به طوری که دارو از غشای بین خون و مغز عبور کند و به تومور مغزی برسد.