در بازار شهر مگیدو از ناحیهی شام حدود ۳،۷۰۰ سال پیش، نه تنها کالاهایی مانند گندم و خرما که از محصولات همین ناحیه بوده به فروش میرفته است، بلکه روغن کنجد و زردچوبه نیز در حجرههای آنجا برای فروش عرضه میشده است.
فیلیپ استوکهمر با کشف شواهد مربوط به این واقعیات نشان داده است که در عصر برنز بازار شرق مدیترانه به چه شکل بوده است. وی با همکاری تیمی بینالمللی از رشتههای مختلف، بقایای غذاهای موجود در دندانهای انسانهای کشف شده از این منطقه را آنالیز کردهاند و توانستهاند شواهدی مربوط به زردچوبه، موز و حتی سویا را که مربوط به عصر برنز و اوایل عصر آهن بوده است، پیدا کنند.
استوکهمر میگوید: «ادویهجاتی مانند زردچوبه، میوهها و روغنهایی از آسیا به مدیترانه رسیدهاند که تاریخچهی آنها به قرنها و شاید هزاران سال پیش برسد. ما قدیمیترین شواهد مربوط به وجود این خوراکیها در ناحیهی مدیترانه و بهطور کل خارج از جنوب و شرق آسیا را کشف کردهایم. ما نشان دادهایم که حدود دو هزار سال قبل از میلاد مسیح، تجارت غذا بین آسیا و شام و مصر وجود داشته است.»
یافتههای این مطالعه تایید میکنند که تجارت غذا باعث ایجاد ارتباط بین جوامع مختلف در دوردست میشده است و در واقع مردم خیلی قبلتر از آنکه تصور میشود، به غذاهای وارداتی علاقه نشان میدادهاند.
محققین برای کشف این موضوع، ۱۶ اسکلت را که در حفاریهای شهر مگیدو در شام پیدا شده بودند آنالیز کردهاند. این مکان در واقع پل بین مدیترانه، آسیا و مصر بوده است. دانشمندان با هدف بررسی بقایای موجود در دندانهای انسانها و همچنین پروتئینهای باستانی کشف شده به این مطالعه، دست زدهاند.
دهان انسان پر از باکتری است که این باکتریها به طور دائم رسوب میکنند و تشکیل سنگ میدهند. ذرات غذا درون این سنگهای در حال رشد، به دام میافتند و اکنون دانشمندان با بررسی همین سنگهای موجود در دهان انسانها به بررسی تجارت غذا در هزاران سال پیش پرداختهاند. این روش برای بررسی تاریخچهی انسانها از روی پروتئینهای باقی مانده در دهان انسانهای باستانی راهی جدید برای باستانشناسی است که در آینده میتواند دنیای باستانشناسی را متحول کند.