منشاء انقراض دایناسورها مشخص شد
منشاء انقراض دایناسورها مشخص شد
مجله علمی ایلیاد - زمانی که دنباله‌دار «چیکسولوب» در ۶۶ میلیون سال پیش با زمین برخورد کرد، ده‌ها کیلومتر قطر داشت و توانست تاریخ حیات روی زمین را برای همیشه تغییر دهد. برخورد این دنباله‌دار با زمین حفره‌ای در سواحل مکزیک بر جای گذاشته است که قطری معادل ۱۵۰ کیلومتر و عمقی برابر با ۱۹ کیلومتر دارد. این برخورد شدید باعث شروع انقراض دایناسورها و نابودی سه چهارم دیگر از حیوانات و گیاهانی شد که در آن زمان روی زمین زندگی می‌کردند. پرسشی که همیشه به صورت راز باقی مانده، این است که منشاء این دنباله‌دار و یا شهاب‌سنگ از کجا بوده است و چگونه با زمین برخورد کرده است؟
اکنون دانشمندان دانشگاه هاروارد ادعا می‌کنند که پاسخ این پرسش را یافته‌اند. آن‌ها پاسخ‌های خود را طی مقاله‌ای در مجله‌ی Scientific Reports مطرح کرده‌اند. پروفسور «فرانک بیرد»، «آوی لوئب» و «امیر سیرج» از همکاران این مطالعه هستند.
محققین با استفاده از آنالیزهای آماری و شبیه‌سازی‌های گرانشی نشان داده‌اند که بخش زیادی از دنباله‌دارها از ابر اورت نشات می‌گیرند. این ابر کروی حاوی اجرام فراوانی است و در لبه‌ی منظومه‌ی شمسی قرار گرفته است. ابر اورت تحت تاثیر گرانش مشتری و همچنین نیروهای کشندی خورشید، تکه‌های سنگی از خود منتشر کرده است که دارای سرعت‌های زیادی بوده‌اند. این تکه‌های سنگی از مدار گردش زمین حول خورشید عبور می‌کنند و هر ۲۵۰ تا ۷۳۰ میلیون سال یک بار یکی از این تکه‌ها به زمین برخورد می‌کند.
امیر سیرج به‌عنوان رئیس انجمن علمی دانشجویان علوم فضایی هاروارد، می‌گوید: «مشتری معمولاً مانند ماشین بازی پین‌بال عمل می‌کند و دنباله‌دارها را به مدارات نزدیک‌تر به خورشید می‌فرستد. بخش خیلی کوچکی از جرم این دنباله‌دارها به خاطر نزدیک بودن به خورشید به شکل مذاب درمی‌آید. نزدیک بودن این اجرام به خورشید باعث می‌شود کشش گرانشی خورشید را بیشتر حس کنند و این کشش گرانشی باعث ایجاد نیروهای کشندی می‌شود. نیروهای کشندی باعث از هم گسیختن تکه‌های سنگی می‌شوند و تولید دنباله‌دارهای کوچک‌تر می‌کنند. در مسیری که این تکه‌های کوچک به اطراف پراکنده می‌شوند، امکان برخورد با زمین را نیز دارند.»
برخوردهای دیگری از دنباله‌دارها و شهاب‌سنگ‌ها با زمین صورت گرفته که حفره‌های ماندگاری بر جای گذاشته‌اند. در آفریقای جنوبی حفره‌ای وجود دارد که نتیجه‌ی برخورد یک جرم خارجی طی دو میلیارد سال پیش است و می‌توان آن‌را بزرگ‌ترین حفره از این دست محسوب کرد. در قزاقستان نیز حفره‌ای وجود دارد که می‌توان آن‌را بزرگ‌ترین حفره‌ی ایجاد شده طی یک میلیون سال گذشته به حساب آورد.