میکروشهابها به صورت پیوسته بر روی زمین فرود میآیند. این ذرات غباری ناشی از سیارکها و دنبالهدارها، چند دهم تا چند صدم میلیمتر قطر دارند و پس از عبور از اتمسفر زمین بر روی سطح زمین مینشینند.
محققین برای جمعآوری و آنالیز این میکروشهابهای به زمین رسیده، به مدت دو دهه منطقهی کونکوردیا در ایتالیا را مورد مطالعه قرار دادهاند. این منطقه ۱،۱۰۰ کیلومتر از ساحل آدلی فاصله دارد و نقطهی ایدهآلی برای جمعآوری نمونه است، زیرا نرخ بارش برف در این منطقه پایین است و گرد و خاک زمینی نیز در اینجا تقریباً وجود ندارد.
نمونههایی که این محققین جمعآوری کردهاند، بین ۳۰ تا ۲۰۰ میکرومتر قطر دارند. دانشمندان با بررسی و آنالیز این نمونهها میزان تجمع سالانهی این ذرات بر روی سطح این منطقه را تخمین میزنند. اگر نتایج بهدست آمده برای این منطقه به کل جهان تعمیم داده شود، میتوان نرخ تجمع این میکروشهابها برای کل سطح زمین را محاسبه کرد.
نتیجهی محاسبهی دانشمندان برای کل سطح زمین به عدد ۵،۲۰۰ تُن در سال رسیده است. منبع اصلی وجود مواد فرازمینی بر روی سطح زمین همین میکروشهابها هستند، زیرا شهابسنگهای بزرگ و دیگر اجرام فرازمینی سالانه کمتر از ۱۰ تُن ماده به زمین اضافه میکنند.
مقایسهی میزان تجمع میکروشهابها با پیشبینیهای انجام شده توسط مدلهای تئوری نشان میدهد که حدود ۸۰ درصد از میکروشهابها دارای منشاء دنبالهدارها هستند.
اطلاعات بهدست آمده در این مطالعه از اهمیت بالایی برخوردار هستند، زیرا به کمک آن میتوان درک بهتری از نقش ذرات غباری در تامین آب و مولکولهای کربنی بر روی زمین در دوران جوانی کسب کرد.