اولین محل زندگی انسان‌های نخستین چطور جایی بوده است؟
اولین محل زندگی انسان‌های نخستین چطور جایی بوده است؟
مجله علمی ایلیاد - غارنشین واژه‌ای است که معمولاً برای اشاره به انسان‌های ماقبل تاریخ استفاده می‌شود. اینکه چه زمانی و کجا اولین انسان‌تباران اقدام به حفر غار کرده‌اند، پرسشی است که آخرین مقاله‌ی چاپ شده در مجله‌ی Quaternary Science Reviews به آن پاسخ داده است. در این مقاله اطلاعات مربوط به انسان‌تباران ساکن غار واندرورک در آفریقای جنوبی به‌روزرسانی شده است.
واندرورک به زبان آفریقایی به معنی معجزه است. غار واندرورک تا ۱۴۰ متر زیر تپه‌ی کورومان حفاری شده است. این غار در واقع حاوی هیچ فسیلی از انسان‌تباران نیست، ولی بقایای گیاهان و حیوانات و همچنین دست‌سازه‌هایی که در این غار کشف شده، نشان از وجود زندگی در عصر حجر در این غار دارد.
دست‌سازه‌هایی که در این غار کشف شده‌اند، شامل ابزار سنگی ساده‌ای است که در عصر پارینه سنگی در ۲.۶ تا ۱.۷ میلیون سال پیش ساخته شده‌اند. محققین اذعان دارند که تاریخ این دست‌سازه‌ها با چندین گونه از انسان‌تباران سازگاری دارد که از بین آن‌ها می‌توان به انسان‌تباران اولیه، استرالوپیتکوس‌ها و پارانتروپوس اشاره کرد.
پروفسور «رون شار» به‌عنوان نویسنده‌ی اول مقاله‌ی این تیم تحقیقاتی، می‌گوید: «ما اکنون می‌توانیم با اطمینان بگوییم که اجداد ما طی ۱.۸ میلیون سال پیش در غار واندرورک حضور داشته‌اند و دست‌سازه‌های سنگی ساخته و استفاده کرده‌اند. غار واندرورک در بین سایت‌های باستان‌شناسی منحصربه‌فرد است، زیرا قدیمی‌ترین دست‌سازه‌ی متعلق به ۲.۶ میلیون سال پیش در آن کشف شده است. دلیل سالم باقی ماندن این دست‌سازه بسته بودن محیط این سایت و عدم وجود هوای آزاد در آن بوده است.»
این حقیقت که واندرورک به هوای آزاد دسترسی ندارد اهمیت زیادی در به‌دست آوردن تاریخ استفاده‌ی انسان‌ها از آتش دارد. محققین توانسته‌اند شواهدی پیدا کنند که نشان می‌دهد انسان‌ها در این غار حدود یک میلیون سال پیش از آتش استفاده کرده‌اند. آن‌ها برای به‌دست آوردن این نتیجه، رسوبات ۲.۵ متری را از اعماق ۳۰ متری غار واندرورک مورد آنالیز قرار داده‌اند. این حفاری‌ها عموماً در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ انجام شده است.
پروفسور «آری ماتمون» به‌عنوان همکار این تحقیق، می‌گوید: «ذرات کوارتز موجود در شن در واقع ساعت‌های زمین‌شناسی هستند. ما در آزمایشگاه توانسته‌ایم غلظت ایزوتوپ‌های خاصی را در ذرات کوارتز اندازه‌گیری کنیم و به این ترتیب، طول عمر ذرات را به‌دست بیاوریم. ما صدها دانه رسوب کوچک را از دیواره‌های غار با دقت خارج کردیم و سیگنال‌های مغناطیسی آن‌ها را اندازه‌گیری کردیم. آنالیزهای ما نشان داده است که غار واندرورک بیش از چیزی که فکر می‌کردیم عمر دارد.»