بهینه‌سازی سیستم ایمنی برای مقابله با سرطان

مجله علمی ایلیاد - دانشمندان دانشگاه مینه‌سوتا در مطالعه‌ای که اخیراً انجام داده‌اند، نشان داده‌اند که چگونه سلول‌های سیستم ایمنی را می‌توان مهندسی کرد تا درمان سرطان را بهتر انجام دهند. این تحقیقات می‌تواند درمان سرطان را با پیشرفت‌های عمده‌ای مواجه کند. نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده است.

ایمنی‌درمانی به جای پرتودرمانی و شیمی‌درمانی راهی است که برای درمان سرطان استفاده می‌شود و در آن تنها سیستم ایمنی بدن بیمار به مقابله با سرطان برمی‌خیزد. سلول‌های T نوعی از گلبول‌های سفید خون هستند که برای سیستم ایمنی بدن از اهمیت بالایی برخوردارند. این سلول‌ها در واقع سربازانی هستند که در جستجوی خود سلول‌های مهاجم را شناسایی کرده و از بین می‌برند.

ایمنی‌درمانی در برخی از انواع سرطان به خوبی جواب داده است، ولی زمانی که بافت تومورها جامد باشد عملکرد سلول‌های T با مشکل مواجه می‌شود. سلول‌های T باید از سد تومورهای ایجاد شده عبور کنند و به سلول‌های سرطانی برسند و آن‌ها را نابود کنند، ولی زمانی که تومور جامد باشد سلول‌ها توانایی خود را از دست می‌دهند و اصطلاحاً خسته می‌شوند و نمی‌توانند کار خود را به خوبی انجام دهند.

محققین در این مطالعه برای اولین بار به مهندسی کردن سلول‌های T روی آورده‌اند و آن‌ها را از نظر مکانیکی بهینه کرده‌اند تا بتوانند از سدهای موجود بر سر راه خود عبور کنند. اگر این سلول‌های مهندسی شده بتوانند از سد تومورها عبور کنند و سلول‌های سرطانی را شناسایی کنند، امکان نابود کردن تومورها را دارند. سلول‌های مهندسی شده توسط این محققین توانایی حرکت در تومورها با سرعتی دو برابر سرعت سلول‌های معمولی را دارند.

محققین برای مهندسی کردن سلول‌های T از تکنولوژی ویرایش ژنی پیشرفته استفاده کردند تا دی‌ان‌ای سلول‌ها را تغییر دهند. هدف نهایی این است که سرعت عملکرد سلول‌های سرطانی کمتر شود و سرعت سلول‌های ایمنی بیشتر شود. آن ها قصد دارد در مرحله‌ی بعد خصوصیات مکانیکی سلول‌ها را بیشتر مطالعه کنند تا برهمکنش سلول‌های سرطانی و سیستم ایمنی بدن را بهتر درک کنند. آن‌ها در حال حاضر سلول‌های مهندسی شده را در بدن موش‌ها آزمایش کرده‌اند و قصد دارند در آینده آن ها را در بدن انسان نیز آزمایش کنند.

در این مطالعه، تحقیقات بر روی سرطان پانکراس انجام شده است، ولی به گفته‌ی محققین، روش مورد استفاده را می‌توان برای انواع دیگر سرطان نیز به کار برد.