"نگاه به اعماق فضا، نگاه کردن به گذشته است" یعنی چه؟
"نگاه به اعماق فضا، نگاه کردن به گذشته است" یعنی چه؟
مجله علمی ایلیاد - این شِش دقیقه اکتشاف بصریِ «میدان فرا ژرف هابل» در واقع نشان دهنده‌ی مشخصات و محتویات مشاهدات مهم و همچنین ماهیت چهار بعدی آن در فضا و زمان است. به طور ویژه، کهکشان‌ها با فاصله‌ی بیش از ۱۲ میلیارد سال نوری ۱۲ میلیارد سال پیش دیده می‌شوند که اخترشناسان را قادر می‌سازد تا توسعه‌ی کهکشان‌ها را در طول زمانِ کیهانی ردیابی کنند.
میدان عمیق یعنی قرار گرفتنِ طولانی مدت در معرض یک میدان دید کوچک برای مشاهده‌ی کم‌نورترین اجرام ممکن. میدان فرا ژرف یا به‌اختصار «UDF» عمیق‌ترین مشاهده‌ی نور مرئی کیهان را نشان می‌دهد. UDF با حدود ۱۰ هزار منبع، یک نمونه‌ی آماری از کهکشان‌ها را در سراسر کیهان ارائه می‌دهد.
در این توالی، مدل سه‌بُعدیِ مجموعه داده‌ی میدان فرا ژرف از ناسا و سایر تصاویر و کاتالوگ‌های مرجع استفاده می‌کند. بیش از ۵۰۰۰ کهکشان با برش‌های تصویری و مقیاسِ فاصله‌ی همسان در موقعیت نسبی صحیح خود در طول هرم باریکِ مشاهده قرار گرفته‌اند. برای اینکه شبیه‌سازی‌های کامپیوتری مختصر باشند، عمق هرم با ضریب چند صد کوتاه می‌شود.
تصویرسازی شامل مجموعه‌ای از نقاط علمی میدان فرا ژرف در یک شات دوربین عکاسی است. بزرگنمایی‌ها، محوشدگی‌ها، شبیه‌سازی‌های کامپیوتری و گرافیک‌های دارای همپوشانی جنبه‌هایی مانند میدان دید، مدت زمان نوردهی طولانی، انواع کهکشان‌ها و وسعت در جهان مرئی را بیان و برجسته می‌کنند. این ایده‌ی مهم که «نگاه به اعماق دورترِ فضا، نگاه کردن به گذشته‌ی دورتر است» منجر به نمونه‌هایی می‌شود که مستقیماً از داده‌های مربوط به تغییر و رشد ساختار کهکشان در طول زمان گرفته می‌شوند.
میدان فرا ژرف هابل و سایر مطالعات میدانی عمیق، به منجمان کمک می‌کنند تا توزیع، مشخصات و توسعه‌ی کهکشان‌ها را در مکان و زمان مطالعه کنند. این مقاله براساس کارهایی است که به عنوان بخشی از پروژه‌ی جهانی یادگیری ناسا انجام شده است و ناسا تحت شماره‌ی جایزه‌ی توافقنامه همکاری NNX16AC65A از این پروژه پشتیبانی می‌کند.
پروژه‌ی جهانی یادگیری ناسا «NASA’s UoL» منابع و تجربیات دانش‌محور و مخاطب‌محور را ایجاد کرده و ارائه می‌دهد که برای مشارکت فراگیران با هر سن و پیشینه‌ای در کاوش کیهان ایجاد شده است. این پروژه‌ی رقابتی یک مشارکت بی‌نظیر را بین موسسه‌ی علوم تلسکوپ فضایی، Caltech / IPAC، آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، مرکز اخترفیزیک شماره‌ی ۱ دانشگاه هاروارد و اسمیتسونیان و دانشگاه ایالتی سونوما نشان می‌دهد و بخشی از برنامه‌ی فعال‌سازی علوم مدیریت ماموریت علمی ناسا است.