از بین همهی ستارههایی که در فاصلهی کمتر از ۱۵ سال نوری از ما قرار دارند، تنها دو ستاره مانند خورشید از نوع ستارههای G هستند و بقیهی ستارههای این ناحیه از کوتولههای قرمز نوع M هستند.
از بین ستارههایی که در این ناحیه قرار دارند، تنها ۹ ستاره را میتوان با چشم غیرمسلح دید. ستارهی «شباهنگ آ» درخشانترین ستارهای است که از روی زمین قابل مشاهده است. البته جفت این ستاره که «شباهنگ ب» نام دارد یک ستارهی کوتولهی سفید کمنور است که ۹۸ درصد جرم خورشید را دارد.
ستارهی «برنارد» که یک کوتولهی قرمز است و در فاصلهی ۵.۹۶ سال نوری از زمین قرار گرفته است، بیشترین تحرک را به نسبت دیگر ستارهها دارد.
یکی از ستارههای ناحیهی ۱۵ سال نوری از زمین «Tau Ceti» نام دارد. ستارهشناسان در سال ۲۰۱۲ کشف کردند که این ستاره میزبان ۵ سیاره است که یکی از آنها در ناحیهی قابل سکونت این ستاره قرار گرفته است. این ستاره را میتوان نزدیکترین ستارهی نوع G به زمین دانست. جرم این ستاره بین دو تا شش برابر جرم زمین است.