ماموریتی با هدف رمزگشایی اسرار منظومه‌ی شمسی
ماموریتی با هدف رمزگشایی اسرار منظومه‌ی شمسی
مجله علمی ایلیاد - ساعت ۵ و ۳۴ دقیقه صبح ۲۴ مهر ۱۴۰۰، ناسا فضاپیمای لوسی را از ایستگاه فضایی فلوریدا توسط راکت اطلس۵ به فضا پرتاب کرد. یک ساعت پس از پرتاب، لوسی از مرحله‌ی دوم راکت جدا شد. نیم ساعت پس از جدا شدن لوسی، دو پانل خورشیدی آن که هر کدام ۷.۳ متر طول دارند، باز شدند و توانستند با موفقیت باتری‌های فضاپیما را شارژ کنند. اولین سیگنالی که ناسا از لوسی دریافت کرد در ساعت ۶ و ۴۰ دقیقه همان روز به وقت ایران بود. در حال حاضر لوسی با سرعت ۱۰۸،۰۰۰ کیلومتر بر ساعت به مسیر خود ادامه می‌دهد تا پس از چرخیدن به دور خورشید به محل ماموریت خود در اطراف سیارک‌های تروجان مشتری برسد.
به اعتقاد ستاره‌شناسان، سیارک‌های تروجان بقایای مواد باقی مانده از شکل‌گیری مشتری هستند. سیارک‌های مشتری در دو گروه حول خورشید می‌چرخند. یک گروه از آن‌ها در جلوی سیاره در حال حرکت هستند و گروه دوم پشت سر مشتری به دور خورشید می‌گردند. این سیارک‌ها تحت اثر همزمان گرانش خورشید و بزرگ‌ترین سیاره‌ی حول آن یعنی مشتری هستند و در حقیقت جایی قرار گرفته‌اند که این دو نیرو در تعادل با یکدیگر باشند.
فضاپیمای لوسی اولین ماموریتی است که برای مطالعه‌ی این سیارک‌ها اقدام کرده است. نام لوسی برای این فضاپیما از روی یک فسیل انسانی که بینش عمیقی در مورد تکامل انسان‌ها ارائه کرده بود، برداشته شده است. ستاره‌شناسان امید دارند فضاپیمای لوسی نیز دانش بشر از منشاء سیارات و شکل‌گیری منظومه‌ی شمسی را دچار تغییرات اساسی کند.
لوسی در طول ماموریت خود یک بار در سال ۲۰۲۲ از گرانش زمین برای حرکت خود کمک می‌گیرد و تا فراتر از مدار مریخ شتاب می‌گیرد. در مرحله‌ی بعد این فضاپیما در سال ۲۰۲۴ مجدداً به سمت زمین برمی‌گردد تا دوباره از گرانش آن کمک بگیرد و در سال ۲۰۲۵ به سیارک «دونالد جانسون» در کمربند اصلی سیارکی منظومه‌ی شمسی برسد. در نهایت این فضاپیما در سال ۲۰۲۷ برای اولین بار به سمت یکی از سیارک‌هایی که در جلوی مشتری حرکت می‌کنند رهسپار می‌شود. لوسی پس از پرواز از نزدیکی ۴ سیارک، برای بار سوم در سال ۲۰۳۱ دوباره به سمت زمین برمی‌گردد و از گرانش آن کمک می‌گیرد تا در سال ۲۰۳۳ به سیارک‌های دیگر مشتری برسد.
کار بر روی ماموریت لوسی از سال ۲۰۱۴ شروع شده است. هنوز سال‌های زیادی تا رسیدن لوسی به اولین سیارک مقصد باقی مانده است، ولی این اجرام آسمانی ارزش انتظار و تلاش را دارند؛ زیرا مانند الماس منظومه‌ی شمسی هستند و اطلاعات زیادی در آن‌ها نهفته است.