عاقبت نزدیک شدن به یک کهکشان بزرگ چیست؟

مجله علمی ایلیاد - تلسکوپ فضایی هابل، تصویری با جزئیات بالا از جفت کهکشان «Arp 86» تهیه کرده است. تصویری که هابل تهیه کرده است، در نتیجه‌ی رصدهایی است که در نور مادون قرمز، امواج مرئی و امواج ماورا بنفش انجام شده است.

جفت کهکشان Arp 86 در فاصله‌ی تقریبی ۲۱۷ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی برساوش قرار دارد. این جفت کهکشان از دو کهکشان «NGC 7752» و «NGC 7753» تشکیل شده است. کهکشان اول یک کهکشان مارپیچ میله‌ای است و کهکشان دوم یک کهکشان عدسی میله‌ای است.

NGC 7752 بسیار کوچک‌تر از NGC 7753 است و در واقع به یکی از مارپیچ‌های NGC 7753 چسبیده است. در حقیقت تقابل گرانشی این دو کهکشان منجر به پایانی ناخوشایند برای NGC 7752 شده است. این کهکشان کوچک در نهایت یا به فضای میان کهکشانی پرتاب می‌شود و یا توسط همسایه‌های بزرگ‌تر خود بلعیده می‌شود.

ستاره‌شناسان مسئول هابل زمانی این جفت کهکشان زیبا را رصد کردند که در تلاش برای درک برهمکنش بین ستاره‌های جوان و ابرهای حاوی گازهای سرد که این ستاره‌ها در آن‌ها شکل گرفته است بوده‌اند. آن‌ها برای درک این نوع برهمکنش، خوشه‌های ستاره‌ای متعددی را در محیط‌های مختلف مورد رصد و مطالعه قرار داده‌اند.

ترکیب داده‌های هابل در این زمینه با داده‌هایی که ALMA کسب کرده بود، به دانشمندان کمک کرده است تا روند تولد ستاره‌ها را بهتر درک کنند. آن‌ها می‌توانند بر پایه‌ی این اطلاعات، تحقیقات مورد نظر خود را بر روی تلسکوپ فضایی پیشرفته‌ی جیمز وب برنامه‌ریزی کنند. این تلسکوپ قبل از پایان سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب خواهد شد و قرار بر این است که شکل‌گیری ستاره‌ها در محیط‌های پر از گردوغبار مانند جفت کهکشان Arp 86 را مورد مطالعه قرار دهد.