آیا با مرگ خورشید، زمین از بین می‌رود؟
آیا با مرگ خورشید، زمین از بین می‌رود؟
مجله علمی ایلیاد - ستاره‌هایی که اندازه‌ای در حدود خورشید ما دارند، در مراحل آخر عمر خود تبدیل به کوتوله‌های سفید می‌شوند. زمانی که هیدروژن موجود در هسته‌ی آن‌ها به طور کامل مصرف می‌شود، به آرامی لایه‌های بیرونی خود را از دست می‌دهند تا زمانی که از آن‌ها فقط هسته‌ی مرکزی بر جای بماند. انتظار این است که در حین انجام این فرآیند، سیاره‌های نزدیک به ستاره نابود شوند، ولی ستاره‌شناسان توانسته‌اند سیاره‌ای را کشف کنند که در این شرایط زنده مانده است. آن‌ها این کشف را در مجله‌ی Nature گزارش کرده‌اند.
سیاره‌ی کشف شده در حال حاضر حول یک کوتوله‌ی سفید که جرمی برابر با ۵۳ درصد جرم خورشید را در هسته‌ی خود حفظ کرده، می‌چرخد. جرم خود این سیاره ۱.۴ برابر مشتری است و در فاصله‌ی ۴۲۰ میلیون کیلومتری ستاره‌ی میزبان قرار گرفته است. فاصله‌ی خورشید از بزرگ‌ترین جرم موجود در کمربند سیارکی به‌نام سیاره‌ی کوتوله‌ی سرس نیز همین مقدار است.
ستاره‌شناسان تا قبل از کشف این سیاره، همیشه زنده ماندن یک جرم علی‌رغم تبدیل شدن ستاره‌ی آن به کوتوله‌ی سفید را محتمل می‌دانستند، زیرا سیاره‌هایی را پیدا کرده بودند که از رویدادهای سخت‌‌تری مانند انفجار ابرنواخترها نیز جان سالم به در برده بودند. با این حال تا کنون در اطراف کوتوله‌های سفید فقط سیارات نابود شده و کمربندهای سیارکی را مشاهده کرده بودند. البته آن‌ها تصور نمی‌کردند در فاصله‌ای به این نزدیکی از یک کوتوله‌ی سفید بتوانند سیاره کشف کنند.
با در نظر گرفتن اینکه ۹۷ درصد از ستاره‌های کهکشان راه‌شیری فرآیند تبدیل به کوتوله‌ی سفید شدن را طی خواهند کرد، مهم است بدانیم چه بر سر سیاره‌های اطراف این ستاره‌ها می‌آید. تخمین‌ها نشان می‌دهند که احتمالاً نصف کوتوله‌های سفید در اطراف خود یک سیاره با اندازه‌ی مشابه مشتری دارند و در حال حاضر فقط اولین سیاره از این نوع سیارات کشف شده است.
این سیاره به کمک روش میکرولنز کشف شده است. گرانش این سیاره به اندازه‌ای بوده که نور رسیده از ستاره‌ی میزبانش را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که این سیاره در اطراف ستاره‌ی میزبان می‌گردد، تغییراتی که در نور کوتوله‌ی سفید رخ می‌دهد، به دانشمندان کمک کرده تا از وجود این سیاره باخبر شوند. محققین از سال ۲۰۱۰ تا کنون بر روی این سیاره مطالعه می‌کنند و در نهایت توانسته‌اند خصوصیات این سیاره‌ی گازی عظیم را تخمین بزنند. این ستاره و سیاره‌ی حول آن در فاصله‌ی ۶،۵۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان راه‌شیری قرار گرفته‌اند.
چنین سیستم‌ها و منظومه‌هایی را می‌توان آینده‌ی منظومه‌ی شمسی نیز دانست. زمانی که خورشید تبدیل به یک ستاره‌ی عظیم قرمز می‌شود، احتمالاً عطارد و زهره نابود می‌شوند و زمین و مریخ نیز شانس کمی برای زنده ماندن دارند، ولی مشتری زنده می‌ماند تا زمانی که خورشید تبدیل به کوتوله‌ی سفید شود.