اخلال‌گران فضایی و تاثیر آن‌ها بر تکامل زمین

اخلال‌گران فضایی و تاثیر آن‌ها بر تکامل زمین
اخلال‌گران فضایی و تاثیر آن‌ها بر تکامل زمین
مجله علمی ایلیاد - تیمی از محققین آمریکایی و استرالیایی بقایای سیارک‌های باستانی برخورد کرده با زمین را آنالیز و اثر برخورد سهمگین آن‌ها با زمین را مدل‌سازی کرده‌اند و به این طریق، نشان داده‌اند که این برخوردها بیش از تعدادی بوده که تا کنون تصور می‌شد و احتمالاً این برخوردها بر روی سطح اکسیژن موجود در اتمسفر زمین، بین ۲.۵ تا ۴ میلیارد سال پیش تاثیر داشته‌اند. نتایج این یافته‌ها در مجله‌ی Nature Geoscience منتشر شده است.

زمانی که سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌های بزرگ با زمین برخورد کرده‌اند، انرژی آزاد شده توسط آن‌ها باعث ذوب شدن و تبخیر شدن مواد سنگی موجود در پوسته‌ی زمین شده است. ذرات ریز سنگ‌های مذاب میعان کرده و جامد شده‌اند و سپس به زمین برگشته‌اند. برگشت این ذرات باعث ایجاد سطح شبیه به شن‌ریزه بر روی زمین شده است. این ذرات لایه‌های گسسته‌ای بر روی پوسته‌ی زمین ایجاد کرده‌اند که عمر آن‌ها بین ۲.۴ تا ۳.۵ میلیارد سال می‌رسد. این لایه‌های سنگی نشان دهنده‌ی برخورد سیارک‌ها به زمین در آن دوران هستند.

تعداد لایه‌هایی که در سال‌های اخیر شناسایی شده‌اند، نشان می‌دهند که تعداد برخوردهایی که توسط سیارک‌ها با زمین انجام شده، بیش از چیزی است که تا کنون تصور می‌شد. تخمین دانشمندان این است که بمباران زمین توسط سیارک‌ها بیش از ۱۰ برابر تصورات قبلی بوده است.

نکته‌ی مهمی که در مطالعه‌ی اخیر کشف شده، این است که جرم‌های وارد شده به زمین از طریق سیارک‌های برخوردی به‌عنوان مکنده‌ی اکسیژن عمل کرده‌اند و به این ترتیب این برخوردها باعث به تاخیر افتادن تجمع اکسیژن در اتمسفر زمین شده است.

فراوانی اکسیژن در اتمسفر زمین با در نظر گرفتن تولید و حذف این عنصر از اتمسفر به‌دست آمده است. یافته‌های جدید نشان می‌دهند که در دوره‌ای از شروع تکامل زمین، مصرف اکسیژن به خاطر برخورد سیارک‌ها زیاد شده است و به همین دلیل تکامل بر روی زمین با تاخیر مواجه شده است. دانشمندان تخمین زده‌اند که این تاثیر را عموماً سیارک‌هایی داشته‌اند که قطر بیش از ۱۰ کیلومتر داشته‌اند.

حدود ۲.۴ میلیارد سال پیش و زمانی که بمباران زمین توسط سیارک‌ها کاهش یافته است، اکسیژن موجود در اتمسفر رو به افزایش گذاشته است. در واقع در این زمان علاوه بر اینکه تعداد برخوردها کاهش یافته است، همان برخوردهای کم نیز توسط سیارک‌های کوچک‌تر انجام شده است و به این ترتیب، فرصت تجمع اکسیژن بر روی زمین فراهم شده است و زمین وارد مرحله‌ی مهمی از تکامل خود شده است و شرایط برای زندگی گونه‌های حیوانی ایجاد شده است.
مترجمامید محمدی - مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟ ● آیا بر روی مریخ نیز رعد و برق رخ می‌دهد؟● چند نوع منظومه در کیهان وجود دارد؟● منشاء اَبَرسیاه‌چاله‌های نخستین چه بوده است؟● آیا احتمال انفجار دوباره‌ی جهان وجود دارد؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● منشاء رود نیل کجاست؟