روایت حادثه‌ای در ماه که می‌توانست جان فضانوردان را بگیرد
(چارلی دوک) روایت حادثه‌ای در ماه که می‌توانست جان فضانوردان را بگیرد
مجله علمی ایلیاد - پنجاه سال پیش، دو فضانورد در لحظات پایانی سفر خود به ماه یک ایده به سرشان زد، تا یک المپیک در ماه برگزار کنند؛ شبیه یک روز ورزش در مدرسه!
«چارلی دوک» فضانورد آپولو ۱۶ درباره‌ی این تصمیم می‌گوید: «سال ۱۹۷۲ بود و قرار بود در آن سال المپیک مونیخ برگزار شود، بنابراین ما هم تصمیم گرفتیم یک المپیک در ماه برگزار کنیم.»
چارلی دوک و «جان یانگ» چندین رویداد زمینی را انجام دادند، زیرا می‌دانستند که کاهش گرانشی معادل یک ششم قدرت گرانش زمین به تلاش‌های آن‌ها برای شکستن رکوردهای زمینی کمک می‌کند.
چارلی دوک میله‌ی کوچکی از ابزار همراه‌شان را برداشت و با استفاده از میله می‌خواست ورزش پرش با نیزه را امتحان کند. در همین حین جان یانگ می‌گوید: «بسیار عالی، چارلی؛ مطمئنم که او رکورد را شکسته.»
پرش ارتفاع بخشی از بازی‌های المپیک است که امتحان کردنش بر روی ماه بسیار خطرناک است، اگر چه آن‌ها هنوز این را نمی دانستند. جان یانگ سال‌ها بعد در کتابش توضیح داد: «تصمیم گرفتم به آن ملحق شوم و من هم همان کار را انجام دادم و حدود ۱.۲ متر ارتفاع گرفتم. اما زمانی که می‌خواستم بلند شوم، وزن کوله پشتی‌ام مرا به عقب کشید. حالا داشتم به پشتم پایین می‌آمدم. سعی کردم خودم را کنترل کنم، اما نتوانستم و در حالی که قلبم پر از ترس شده بود، از ارتفاع ۱.۲ متر سقوط کردم، ضربه محکمی به کوله پشتی‌ام وارد شد.
جان یانگ در ادامه می‌گوید: «فکر این که می‌میرم در ذهنم نقش بسته بود. این تنها بار در کل اقامت ما در ماه بود که یک لحظه وحشت داشتم و فکر می‌کردم خودم را به کشتن داده‌ام. اگر کوله پشتی می‌شکست هوای موجود برای تنفس را از دست می‌دادم. کاهش سریع فشار در ماه باعث می‌شد تا من فوراً بمیرم، اما این اتفاق نیفتاد و من جان سالم به در بردم.»
اولین بازی‌های المپیک ماه در ۶ فوریه ۱۹۷۱ برگزار شد، زمانی که فضانوردان «آلن شپرد» و «اد میچل» تکه‌ای از جمع‌آورنده باد خورشیدی را مانند نیزه پرتاب کردند. معروف‌تر از آن، آلن شپرد یک چوب گلف را با خود به ماه برد، آن‌را به دسته ابزار جمع‌آوری نمونه وصل کرد و به چند توپ گلف ضربه زد.