آتشفشان‌ها منشاء آب در ماه هستند
آتشفشان‌ها منشاء آب در ماه هستند
مجله علمی ایلیاد - میلیاردها سال پیش مجموعه‌ای از آتشفشان‌ها بر روی ماه فوران کرده است و باعث شده هزاران کیلومتر مربع از سطح ماه توسط سنگ‌های مذاب پوشیده شود. طی دوره‌های متمادی درون این سنگ‌های مذاب لکه‌های تیره ایجاد شده است و ظاهر ماه به شکل کنونی درآمده است.
اکنون دانشمندان تحقیقات جدیدی بر روی آتشفشان‌های ماه انجام داده‌اند و حدس می‌زنند که این پدیده اثرات دیگری نیز بر روی سطح ماه داشته است؛ بر روی ماه صفحات یخی ایجاد شده است که اکثر آن‌ها در قطب‌های ماه هستند و قطر آن‌ها به ده‌ها و یا صدها متر می‌رسد. نتایج این مطالعه در مجله‌ی The Planetary Science Journal چاپ شده است.
دانشمندان اعتقاد دارند که دره‌های ایجاد شده بر روی ماه در نتیجه‌ی حرکت سنگ‌های مذاب آتشفشانی ایجاد شده است. آن‌ها تلاش کرده‌اند بر اساس مدل‌های کامپیوتری، شرایط ماه قبل از شکل‌گیری حیات پیچیده بر روی زمین را ارزیابی کنند. آن‌ها دریافته‌اند که بروز آتشفشان‌های شدید بر روی ماه باعث تجمع مقادیر بسیار زیادی بخار آب بر روی سطح ماه شده است که این بخار در برخی موارد بر روی سطح ماه ته‌نشین شده و در نتیجه‌ی آن مخازن عظیمی یخ درون حفره‌های روی ماه جمع شده است. این آب در صورت وجود می‌تواند در آینده به کاوشگران فضایی کمک کند تا آب نوشیدنی خود را تامین کنند و از طرف دیگر از این آب می‌توان در فرآیندهای تولید سوخت راکت نیز استفاده کرد. به عقیده‌ی دانشمندان، ممکن است ۵ یا ۱۰ متر زیر سطح ماه بتوان صفحات یخی را پیدا کرد.
در سال ۲۰۲۰ تیمی بین‌المللی از دانشمندان این نظریه را مطرح کرده‌اند که حدود ۶۰۰۰ مایل مربع از سطح ماه امکان گیراندازی آب و ذخیره‌ی یخ را داشته‌اند، ولی اکنون شواهد جدید نشان می‌دهد که این مقدار می‌تواند بسیار بیشتر از پیش‌بینی‌های گذشته باشد.
اینکه منشاء آب بر روی ماه از کجاست هنوز مشخص نیست، ولی آتشفشان‌ها می‌توانند یکی از منابع اصلی باشند. ستاره‌شناسان اعتقاد دارند که بین ۲ تا ۴ میلیارد سال پیش، ماه مکان آشفته‌ای بوده است. در طول این دوره‌ی زمانی، ده‌ها هزار آتشفشان بر روی سطح ماه فوران کرده‌اند و دریاچه‌هایی از سنگ‌های مذاب را ایجاد کرده‌اند.
اکنون محاسبات دانشمندان نشان داده است که آتشفشان‌های ماه علاوه بر سنگ‌های مذاب، دی‌اکسیدکربن و بخار آب نیز به همراه خود به سطح ماه اضافه کرده‌اند. این بخارات در مراحل بعدی به دور ماه چرخیده‌اند و برای مدت کوتاهی اتمسفری نازک برای ماه ایجاد کرده‌اند.
محققین نشان داده‌اند که به طور متوسط هر ۲۲۰۰۰ سال یک بار بر روی ماه فوران آتشفشانی رخ داده است. تخمین‌های آن‌ها نشان داده است که حدود ۴۱ درصد از بخار آب خارج شده از آتشفشان‌ها به فضای خارجی فرار نکرده‌اند و بر روی سطح ماه میعان کرده‌اند و طی هزار سال وجود اتمسفر نازک در اطراف ماه، به شکل یخ درآمده‌اند و زیر لایه‌های سنگ مذاب مدفون شده‌اند. تخمین‌ها به این صورت است که در حال حاضر بر روی ماه بیش از دریاچه‌ی میشیگان آب وجود دارد.