اثرات متفاوت داروهای معروف ضدالتهابی بر بدن انسان

مجله علمی ایلیاد - معمولاً برای از بین بردن التهاب و درد در بدن از داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی که به اختصار «NSAIDs» نامیده می‌شوند، استفاده می‌شود. از معروف‌ترین این داروها می‌توان به «ایبوپروفن» و «آسپرین» اشاره کرد. با این حال حتی با دوزهای مختلف، داروهای NSAID اثرات غیرقابل توضیحی بر روی برخی از بیماری‌ها مانند بیماری‌های قلبی و سرطان نیز دارند.

اکنون طی مطالعه‌ای که محققین دانشگاه ییل انجام داده‌اند، فرآیندی که طی آن داروهای فوق بر روی بدن اثر می‌گذارند، واکاوی شده‌اند. این یافته‌ها می‌توانند توضیح دهند که چرا داروهای NSAID مشابه، دارای اثرات مختلفی هستند و از این یافته‌ها می‌توان در آینده با مقاصد دیگری استفاده کرد. نتایج این مطالعه در مجله‌ی Immunity منتشر شده است.

تا کنون این تصور وجود داشته است که اثرات ضدالتهابی داروهای NSAID به خاطر جلوگیری آن‌ها از فعالیت آنزیم‌های خاص است. با این حال، این مکانیسم نمی‌تواند کاملاً اثرات این داروها را توضیح دهد، زیرا به‌عنوان مثال برخی از این نوع داروها از بیماری‌های قلبی نیز جلوگیری می‌کنند، در صورتی که برخی دیگر از آن‌ها باعث بروز بیماری‌ قلبی می‌شوند. برخی از آن‌ها از سرطان روده‌ی بزرگ جلوگیری می‌کنند، در صورتی که برخی از آن‌ها در درمان بیماری آسم مفید هستند.

اکنون محققین با استفاده از کاشت سلول‌های موش توانسته‌اند مکانیسم خاصی را کشف کنند که طی آن داروهای NSAID التهاب را کاهش می‌دهند. این مکانیسم می‌تواند دلیل بروز اثرات عجیب و غریب داروهای فوق را توضیح دهد.

در این مطالعه مشخص شده است که تنها برخی از داروهای NSAID مانند «ایندومتاسین» و ایبوپروفن باعث فعال شدن پروتئین خاصی به نام «NRF2» می‌شوند که فعال شدن آن باعث فعال شدن فرآیندهایی می‌شود که حالت ضدالتهابی را در بدن القا می‌کنند. هنوز محققین اطمینان ندارند که که دلیل بروز اثرات عجیب و غریب داروهای NSAID همین پروتئین است، ولی اذعان دارند که کشف این مکانیسم کمک می‌کند بتوانند به این مهم دست پیدا کنند.

کشف پروتئین NRF2 هنوز در انسان تایید نشده است، ولی به کمک این مطالعه بر روی موش‌ها می‌توان در مطالعات آینده این یافته را در انسان‌ها نیز مورد بررسی قرار داد. شاید انجام این تحقیقات منجر به ایجاد کاربردهای جدید برای داروهای NSAID شود.

پروتئین NRF2 تعداد زیادی از ژن‌هایی که در فرآیندهای مختلف بدن شامل متابولیسم، پاسخ سیستم ایمنی و التهاب نقش دارند را کنترل می‌کند. این پروتئین همچنین در پیری، طول عمر و کاهش استرس سلولی نیز اثر دارد و شناسایی آن از اهمیت بالایی برخوردار است.