دانشمندان با استفاده از مدلسازی ریاضیاتی و روش دیگری به نام «تاریخ تولد رادیوکربنی»، توانستهاند کشف کنند که کبد انسان همیشه در حال بازسازی خود است و این فرآیند بازسازی ارتباطی با سن انسان ندارد.
بازسازی در کبد بهعنوان عملکرد اصلی و اولیه شناخته میشود و در این فرآیند مواد سمی از بدن خارج میشوند. خروج مواد سمی عوارض جانبی خود را بر روی کبد دارد، ولی این اندام توانایی منحصربهفردی در بازسازی خود پس از آسیب دیدن دارد. بنابراین چه انسان ۲۰ سال سن داشته باشد و چه ۸۴ سال عمر کرده باشد، کبد وی کمتر از سه سال سن دارد.
محققین در این مطالعه برای کشف این یافته، نمونهی بافت بیش از ۵۰ نفر بین ۲۰ تا ۸۴ ساله را برداشته و آنالیز کردهاند. آنها دریافتند که سلولهای کبد بهصورت مداوم در طول زندگی انسان بازسازی میشوند.
هر چه سن انسان بالاتر میرود، توانایی تولید سلولهای جدید در بدن او کاهش مییابد، ولی در این مطالعه ثابت شده است که این موضوع در مورد سلولهای کبد صحت ندارد. انجام مطالعات در مورد سلولهای کبد حیوانات باعث شده بود نتایج متناقضی بهدست بیاید، ولی اکنون تا حدودی میتوان نتایج این مطالعه در مورد انسان را صحیح دانست.
دانشمندان ثابت کردهاند که سرعت بازسازی سلولهای مختلف کبد یکسان نیست، بلکه به عنوان مثال تعداد کمی از سلولها تا ۱۰ سال عمر میکنند. به گفتهی دانشمندان، سن متفاوت سلولهای کبدی بستگی به تعداد کروموزومهایی دارد که هر کدام از سلولها با خود حمل میکنند.
اکثر سلولهای درون بدن انسان دو کپی از کل ژنوم انسان را درون خود دارند، در صورتی که درون سلولهای کبد بیش از دو کپی از دیانای انسان وجود دارد.
دانشمندان با مقایسهی سلولهای معمولی کبد با سلولهایی از کبد که از نظر دیانای غنیتر هستند، دریافتهاند که بین نرخ بازسازی این دو نوع سلول تفاوتهای بنیادی وجود دارد. سلولهای معمولی هر سال یک بار بازسازی میشوند، ولی سلولهایی که از نظر دیانای غنیتر هستند به مدت یک دهه در کبد باقی میمانند.
دانشمندان به کمک همین روش در حال کار بر روی نرخ بازسازی سلولها در دیگر اندام بدن مانند قلب هستند و امیدوارند بتوانند اطلاعات جالبی در این زمینه پیدا کنند.