چگونه می‌توان از ابتلا به آبله میمونی جلوگیری کرد؟
چگونه می‌توان از ابتلا به آبله میمونی جلوگیری کرد؟
مجله علمی ایلیاد - اوایل مرداد ۱۴۰۱ سازمان بهداشت جهانی شیوع آبله میمونی را به‌عنوان وضعیت اضطراری اعلام کرد که باید مورد توجه جهان قرار گیرد. این تصمیم از آنجا نشات گرفت که این بیماری ۱۶،۰۰۰ نفر را در ۷۵ کشور دنیا درگیر کرده است و ۵ مرگ را نیز در پی داشته است.
در واقع هفته‌های متمادی سازمان‌های مسئول در حوزه سلامت منتظر بودند معیارها اعلام آبله میمونی به‌عنوان وضعیت اضطراری محقق شود تا سازمان بهداشت جهانی آن را اعلام کند و تدابیر ویژه‌ای در این زمینه اتخاذ شود. اکنون شرایط برای دسترسی به منابع جهت آزمایش، واکسیناسیون، دارو و غیره مهیاتر شده است.
آبله میمونی از ویروس‌هایی است که از حیوان‌ها به انسان منتقل می‌شود. برخی از حیوانات مانند میمون‌ها، موش‌های بزرگ و برخی از سنجاب‌ها می‌توانند این بیماری را منتقل کنند.
علائم ابتلا به آبله میمونی مشابه آبله معمولی است، ولی شدت آن کمتر است. اولین مورد ابتلا به آبله میمونی در سال ۱۹۵۸ در میمون‌ها کشف شده است و برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ انسان مبتلا به این ویروس در کنگو مشاهده شد. از آن زمان تا کنون ۱۱ کشور آفریقایی وجود این ویروس را در کشور خود تایید کرده‌اند. در خارج از آفریقا در سال ۲۰۰۳ اولین بار در آمریکا ابتلا به آبله میمونی مشاهده شد و دانشمندان آن‌را به سگ‌های مبتلا به این ویروس مرتبط دانستند.
انتقال ویروس از حیوان به انسان به سه روش ممکن است؛ گزیده شدن یا زخم شدن با چنگ‌های حیوان آلوده، خوردن گوشت یا دیگر محصولات حیوانات آلوده و تماس با مایعات بدن حیوان آلوده. زمانی که یک انسان به این ویروس مبتلا شد، می‌تواند آن‌را به دیگر انسان‌ها نیز منتقل کند. انتقال از انسان به انسان نیز از چهار طریق ممکن است: قطرات تنفسی در زمان برقراری ارتباط چهره به چهره به مدت طولانی، ارتباط فیزیکی شامل بوسیدن و مقاربت جنسی، تماس با مایعات بدن فرد مبتلا و لمس لباس، رختخواب و دیگر وسایلی که با مایعات بدن فرد مبتلا تماس داشته‌اند.
بررسی‌های انجام شده بین آوریل و جوئن سال ۲۰۲۲ نشان داده است که ۹۸ درصد مبتلایان به آبله میمونی مردانی بوده‌اند که با دیگر مردان ارتباط جنسی داشته‌اند و در ۹۵ درصد موارد انتقال ویروس حین مقاربت جنسی رخ داده است. با این حال، دانشمندان اذعان دارند که آبله میمونی یک بیماری مقاربتی نیست.
علائم آبله میمونی عبارت‌اند از تب، سردرد یا کمردرد، تورم غدد لنفاوی، درد ماهیچه‌ها و کمبود انرژی. چند روز پس از شروع بیماری بثورات جلدی نیز به‌صورت تاول خود را نشان می‌دهند. این تاول‌ها در بسیاری از قسمت‌های بدن ایجاد می‌شوند.
چگونه می‌توان از ابتلا به آبله میمونی جلوگیری کرد؟
در حال حاضر، دو واکسن برای آبله میمونی وجود دارد. واکسن ایموانکس برای جلوگیری از آبله و آبله میمونی کاربرد دارد و تنها برای افراد بالای ۱۸ سال تایید شده است. این واکسن دو هفته پس از دوز دوم ایمنی در برابر بیماری را ایجاد می‌کند. آکام۲۰۰۰ نیز تک دوز است و چهار هفته پس از تزریق، ایمنی مناسبی در برابر ویروس ایجاد می‌کند.
با در نظر گرفتن راه‌های انتقال ویروس آبله میمونی، به‌نظر می‌رسد بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری، انجام واکسیناسیون و مراقبت در برقراری ارتباط با حیوانات و انسان‌هایی است که ریسک بالای ابتلا به بیماری را دارند.