ماهنورد اماراتی به همراه خود فرودگر ژاپنی «ispace» را نیز دارد. هدف از فرستادن راشد به ماه، جستجو به دنبال مواد معدنی بر روی ماه بوده است.
یک سیستم یادگیری ماشین کانادایی نیز بر روی راشد سوار شده است تا برای اولین بار، سیستم هوشمصنوعی فراتر از مدارات پایینی زمین و تا ماه نیز رفته باشد.
اگر هوشمصنوعی بتواند در این ماموریت موفق عمل کند، ابزاری کارآمد برای تصمیمسازی فضاپیما خواهد بود. ناسا طی ماموریت آرتمیس، بر روی ماه به دنبال آب میگردد. اگر هوشمصنوعی بر روی ماه کار کند، کمک بزرگی به ماموریت آرتمیس نیز محسوب میشود. شرکت سازندهی سیستم یادگیری ماشین کانادایی در واقع یک استارتآپ است که تنها ۴۰ کارمند دارد، ولی توانسته است کارهای بزرگی انجام دهد.
کاناداییها در گذشته نیز «Canadarm» را ساخته بودند که یک بازوی رباتیک است و در ایستگاه فضایی بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرد. کاناداییها در تولید داروهای مرتبط با فضا و حتی در بحث موشکهای فضایی نیز سابقه زیادی دارند.
شرکت کانادایی «MCSS» بهعنوان سازندهی سیستم یادگیری ماشین نصب شده بر روی فضاپیمای راشد معمولاً هیچ گونه تبلیغاتی در مورد کارهای خود انجام نمیدهد، زیرا مشتریان آنها معمولاً مایل هستند تا فقط خودشان در مرکز توجهات باشند.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش رود، راشد حدود یک روز ماه معادل ۲۹ روز زمینی، بر روی سطح آن خواهد بود. دانشمندان انتظار ندارند راشد بتواند شب را نیز بر روی ماه دوام بیاورد. بنابراین فضاپیمای اماراتی باید بتواند در مدت زمان کمی، اطلاعات بسیار زیادی جمعآوری کند.
کار سیستم یادگیری ماشین به این صورت است که فرودگر ژاپنی تصاویر مسیریابی را برای هوشمصنوعی میفرستد. سیستم اطلاعات دریافت شده را به زمین مخابره میکند و در نهایت به ماهنورد کمک میکند تا تصمیم بگیرد مسیر بعدی آن کجا باشد.
اگر هوشمصنوعی بر روی ماه بتواند عملکرد مناسبی داشته باشد، شرکت کانادایی میتواند امیدوار باشد شرکتها و سازمانهای دیگر نیز از این سیستم برای ماموریتهای فضایی خود سفارش دهند.