فسیل این گونه خزنده که شبیه موش های صحرایی فلس دار بوده است، در برزیل کنونی یافت شده است. غذای این جانور که هم اکنون قدیمی ترین نیای مشترک شناخته شده ی پستانداران امروزی می باشد، احتمالاً حشراتی بوده این شکارچی با دندان های تیز خود می قاپیده.
واکاوی (تحلیل/آنالیز) دو گونه ی تازه یافت شده از ساینودونت ها (گروهی خزنده که مقدمه ظهور تمام پستانداران بودند.)، چگونگی تکامل پستانداران از این موجودات در اواخر دوران تریاسه روشن می کند.
این کشف، به گفته آگوستین مارتینلی پارینه شناس دانشگاه فدرال ریو گراند دو سول در برزیل، کمک به درک جزئیات فرایند تکامل نیاکان پیش از پستانداران که بعد ها فرزندانشان تبدیل به پستانداران شدند می کند.
اگر با این واژه ها چندان آشنایی ندارید لازم است بدانید که پستانداران گروهی از جانورانِ نسبتاً باهوش هستند که دارای رحم، لقاح داخلی و پستان هستند. به فرزندان خود شیر می دهند و شامل طیفی از موجودات آشنا از جوندگان مانند موش و خرگوش گرفته تا آبزیان مانند نهنگ و دلفین و همچنین گوشتخوارانی مانند شیر و ببر و گربه و سگ و گیاهخواران از جمله فیل و زرافه و اسب و از همه مهمتر گروهی از پستانداران که «نخستی ها» یا پریمات ها نام دارند، که دو چشم شان در جلوی صورت قرار گرفته و اصطلاحاً به آن ها دید دو چشمی و تشخیص عمق می دهد، شامل میمون ها، گوریل ها، لمور ها و انسان ها هستند.
اگر چه نخستین فسیل شناخته شده پستانداران مربوط به ۱۶۰ میلیون سال پیش است، ولی پستانداران تا ۶۵ میلیون سال پیش، در پایین زنجیره غذایی مانده بودند، جثه های کوچکی داشتند و در رقابت با دایناسور ها، بازیِ تصاحب کره زمین را به این جانوران غول پیکر واگذار کرده بودند.
تنها پس از این که امپراتوری مطلق دایناسور ها در اثر برخورد سیارک عظیمی به قطر حدود ۱۰ کیلومتر به ناحیه ای در نزدیکی خلیج مکزیک امروزی که منجر به انقراض دایناسور ها به همراه بیش از ۹۰ درصد گونه های زیستی شد، به پایان رسید، پستانداران کم کم توان و جرات بیرون آمدن از مخفی گاه های خود پیدا کردند و به تدریج کره زمین را تصاحب کردند.