دیرینهشناسان میگویند: «تخمها، کروی مایل به بیضی هستند، اندازهای در حدود ۲۰۰ میکرومتر دارند و به شکل خوشهای درون یک پوسته قرار دارند. ساختار یافت شده به هیچ شکل دیگری قابل توضیح نیست. بزرگتر از آن هستند که بتوان آنها را فسیلهای میکروبی دانست. توزیع آنها به نسبت اسکلت خارجی موجود نشان میدهد که مربوط به موجودات مستقلی نیستند و نیز نتیجهی رشد سولفیدهای محلی نیستند. بهترین توضیح برای ساختار یافته شده، تخم است. هر چند اندازهی آنها کوچک است، ولی در بازهی شناخته شدهی بندپایان است. البته قابل ذکر است که تخمها مقدار کمی کوچکتر از مراحل آغازین رشد بندپایان است.»