ماموت‌های پشمالوی مذکر بیشتر در دام‌های طبیعی گیر افتاده‌اند!
مجله علمی ایلیاد - گروهی بین‌المللی از محققان به رهبری موزه‌ی تاریخ طبیعی سوئد، کشف کرده است که بقایای فسیلی ماموت‌های پشمالو بیشتر به جنس مذکر تعلق دارند تا به جنس ماده. دانشمندان بر این فرض تکیه دارند که این نسبت نامتعارف در بقایای فسیلی وجود دارد، زیرا ماموت‌های مذکر بی‌تجربه غالباً تنها به گشت و سفر می‌رفتند و با افتادن در دام‌های طبیعی جان خود را از دست می‌دادند.
دکتر «لاو دالن» نویسنده‌ی ارشد و محقق از موزه‌ی تاریخ طبیعی سوئد، بیان کرد: «بیشتر استخوان‌ها، عاج‌ها و دندان‌های ماموت‌ها و سایر حیوانات عصریخبندان فرصت بقا پیدا نکرده‌اند. این احتمال وجود دارد که بقایای یافت شده در سیبری به این دلیل حفظ شده‌اند که در زیر زمین مدفون گشته و از عامل هوازدگی در امان مانده‌اند. یافته‌ها گویای آن است که ماموت‌های مذکر غالباً به طریقی مرده‌اند که نشان می‌دهد بقایای‌شان مدفون شده است؛ شاید در اثر افتادن به درون یخ دریاچه در فصل زمستان یا گیر افتادن در درون تله‌ی طبیعی.»
دکتر دالن و همکارانش داده‌های ژنومی را از ۹۸ نمونه استخوان، دندان و عاج گردآوری شده از جاهای مختلف سراسر سیبری به‌دست آوردند. آنان سپس از این داده‌ها برای تعیین جنسیت نمونه‌های ماموتی استفاده کردند.
دکتر «پاتریسیا پچنرووا» نویسنده‌ی اول مقاله از موزه‌ی تاریخ طبیعی سوئد، گفت: «ما بسیار شگفت‌زده شدیم؛ زیرا اصلاً انتظار تفاوت جنسیتی را در بقایای فسیلی نداشتیم. از آن‌جا که نسبت جنس ماده به مذکر احتمالاً در زمان تولد یکسان بوده است، باید توضیحاتی را در نظر می‌گرفتیم که شامل حفظ بهتر بقایای مذکر می‌شد.»
یافته‌ها نشان می‌دهد که ماموت‌های پشمالو سبک زندگی مشابهی با فیل‌های امروزی داشتند؛ گله‌های فیل جوان و ماده توسط فیل‌های بزرگسال ماده و با تجربه هدایت می‌شدند. در مقابل، محققان این گمانه‌زنی را مطرح کرده‌اند که ماموت‌های مذکر به مانند فیل‌ها، غالباً به‌صورت و انفرادی زندگی می‌کردند و رفتارهای ریسک‌پذیر زیادی از خود نشان می‌دادند.
دکتر دالن افزود: «در صورت عدم زندگی در گله‌ای به رهبری ماموت‌های ماده‌ی با تجربه، ماموت‌های مذکر با خطر بالای مُردن در دام‌های طبیعی مثل باتلاق‌ها و دریاچه‌ها مواجه می‌شدند.» یافته‌های این تحقیق در مجله‌ی Current Biology منتشر شده است.
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد