این فرآیند مستلزم پیلههای کرم ابریشم با قابلیت حلشدگی شیمیایی است، اما فقط تا یک حد خاص. ساختار مولکولی این پیلهها دست نخورده باقی میماند و باعث میشود فیبرهای ابریشم به ساختارهای رشته مانند کوچکی بهنام «میکروفیبریل» تجزیه شود. پروفسور MIT «مارکوس بهلر» این فرآیند را شبیه به در هم ریختن خانهای آجری، اما سالم ماندن آجرهایش تجسم میکند.